جوانسازی پوست با بوتاکس یک راز نیست. شما در مورد بوتاکس به عنوان یک عمل زیبایی برای صاف کردن چین و چروک های ناخواسته شنیده اید. سبب فلج شدن عضلات آن ناحیه و از بین رفتن چین و چروک صورت خواهد شد.

با این حال:

آیا می دانید ما می توانیم از بوتاکس برای اهداف درمانی برای جلوگیری از میگرن و دردهای عضلانی استفاده کنیم؟ بله درست است!

بوتاکس به دو منظور مختلف دسته بندی می شود: بوتاکس زیبایی و بوتاکس درمانی.

 

تفاوت بین بوتاکس زیبایی و بوتاکس درمانی چیست؟

این سوالی است که ما در مقاله خود به آن خواهیم پرداخت!

اما ابتدا لازم به ذکر است که این دو روش توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA تأیید شده اند و می توانند توسط پزشک زیبایی تزریق شوند.

 

بوتاکس زیبایی برای چه استفاده می شود؟

از این روش زیبایی (که بسیاری از افراد آن را به عنوان بوتاکس می شناسند) برای از بین بردن چین و چروک های ناخواسته و خطوط پیری اطراف پیشانی ، خطوط اخم و پنجه کلاغی ها استفاده می شود.

ما در دکتر کاظم محقق از بوتاکس برای کمک به ایجاد ظاهر و احساس جوانی بیشتر برای شما استفاده می کنیم. در واقع می توان از بوتاکس زیبایی همراه با فیلرها (ژل) برای این منظور هم استفاده کرد.

بوتاکس زیبایی از طریق شل کردن عضلات و صاف کردن چین و چروک ها کار می کند و فیلرها طور دیگری عمل می کنند.

فیلر ها به نواحی خاصی از صورت حجم می دهند. آنها می توانند گونه ها را لیف و حجم دهند ، خطوط “پرانتزی” اطراف دهان یا خطوط خنده را صاف کرده و لب ها را هم حجم دهند کنند.

فیلرها را با بوتاکس زیبایی ترکیب کنید و صورتی صاف و ظاهری ۱۰-۱۵ سال جوانترداشته باشید!

 

بوتاکس درمانی برای از بین رفتن چین و چروک چه قسمت های می شود؟

بوتاکس زیبایی بر تسکین نقاط مختلف درد استفاده می شود، از جمله:

• میگرن و سردرد
• گردن درد
• دندان قروچه و گرفتگی فک
• نقاط تحریک شده (درد نقطه ای عضله)
• اختلال TMJ
• کمبود خواب

هدف از بوتاکس درمانی صورت که مورد تایید FDA است، شل کردن عضلات صورت است. وقتی این عضلات شل می شوند ، هر گونه فشاری که باعث دردهای ذکر شده در بالا می شوند را از بین می برند.

ولی چطور؟

• درد عضلانی: نقاط تحریک شده یا نقاط تریگر می توانند باعث ایجاد فشار در نواحی سر و گردن شوند. بوتاکس باعث می شود گره های عضلات شل شوند و درد شما را تسکین یابد. ناگفته نماند ، این در عضلات سر و گردن تعادل ایجاد می کند.
• اختلال TMJ : سایش دندان و میگرن همگی از علائم اختلال TMJ هستند. علت آن می تواند فشار در عضلات شما باشد. بوتاکس می تواند به کاهش فشار ، سایش دندان ها و متوقف کردن میگرن کمک کند.
• کمبود خواب: وقتی درد دارید ، خوابیدن دشوار است ، درست است؟ به محض تزریق بوتاکس ، این درد از بین می رود و به شما کمک می کند خواب بهتری داشته باشید.

 

بیماران ما که برای میگرن و نقاط تریگر به بوتاکس نیاز دارند ، پس از انجام آن اظهار می دارند سرانجام می توانند از زندگی ( بدون درد ) لذت ببرند.

 

بوتاکس برای میگرن و نقاط تریگر چگونه کار می کند؟

مردم از اواسط دهه ۹۰ برای اهداف زیبایی شروع به استفاده از بوتاکس کردند. در کمال تعجب ، بسیاری از افراد برای سردرد های مزمن خود بهبودی را گزارش کردند.

در سال ۲۰۱۰ ، FDA  بوتاکس را به طور رسمی برای سردرد و میگرن در بزرگسالان تایید کرد. ممکن است از خود بپرسید:

 

بوتاکس چگونه می تواند برای درمان درد مزمن عمل کند؟

بوتاکس یک سم بوتولینوم است که خالص شده و سیگنال های عصبی ارسالی به عضله را مهار می کند. وقتی این سیگنال ها مسدود شوند ، عضلات شل می شوند ، فشار را برطرف می کنند و ظاهری صاف ایجاد می کنند.

این یک تیر و دو نشان است!

 

آیا فرایند بوتاکس درمانی و بوتاکس زیبایی متفاوت است؟

بوتاکس یک داروی تزریقی است که با فلج کردن عضلات باعث از بین بردن خطوط پوستی می‌شود.

انجام  بوتاکس درمانی و بوتاکس زیبایی بسیار مشابه هستند:

• پزشک زیبایی یک معاینه کامل برای تعیین نیازها و بودجه شما انجام می دهد.
• سپس بوتاکس را در مناطق مناسب تزریق می شود.
• شما طی ۲-۱۰ روز شروع به دیدن نتایج خواهید کرد.
• هر ۴ الی ۶ ماه می توانید برگردید تا با تزریق بوتاکس جدید نتایج درمانی خود را حفظ کنید.

با این حال:

در بوتاکس درمانی برای فهمیدن دلیل درد شما نیاز به معاینه دقیق تر سر و گردن دارد.

این معاینه به پزشک شما این فرصت را می دهد تا ماهیچه هایی را که کشیده شده و باعث درد مزمن شما می شوند ، شناسایی کند.

 

آیا بیمه بوتاکس را پوشش می دهد؟

این تفاوتی دیگر بین بوتاکس زیبایی و بوتاکس درمانی است.

از آنجا که بوتاکس درمانی بر تسکین درد تمرکز دارد، می تواند تحت بیمه پزشکی شما قرار گیرد.

ولی  بوتاکس زیبایی به عنوان یک روش زیبایی در نظر گرفته می شود و غالبا بیمه ها آن را پوشش نمی دهند.

اگر در مورد بوتاکس نیاز به مشاوره یا انجام کار دارید ، لطفاً با ما تماس بگیرید: ۴۴۲۱۹۷۷۱-۰۲۱

 

 

بوتاکس درمانی  (کلستریدیوم بوتولینوم تیپ A)

 

بوتاکس چیست؟

بوتاکس یک داروی تجویز شده با نام تجاری است که برای درمان چندین بیماری و شرایط مختلف تأیید شده است. بوتاکس بخصوص برای موارد زیر مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده ( FDA ) است:

• پیشگیری از سردرد در بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن
• درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار ، فوریت ادرار و تکرر ادرار
• درمان بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا آسیب نخاعی در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباضات غیرارادی عضلات) در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی در کودکان ۲ سال به بالا
• درمان دیستونی گردن (اسپاسم عضلانی غیرارادی در گردن) در بزرگسالان
• درمان بلفارواسپاسم (چشمک زدن غیرقابل کنترل) که مربوط به دیستونی (اسپاسم غیر ارادی عضلات) است. برای این منظور ، بوتاکس می تواند در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا استفاده شود
• درمان استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل) در بزرگسالان

 

بوتاکس برای درمان هر یک از این وضعیت ها در شرایط خاص تأیید شده است.

 

داروی فعال ، شکل و تجویز بوتاکس

بوتاکس حاوی داروی فعالی با نام کلستریدیوم بوتولینوم تیپ  Aاست. این ماده از سمی ساخته شده است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم تولید می شود. بوتاکس نوعی دارو است که نوروتوکسین نامیده می شود.

بوتاکس درمانی به صورت پودر در داخل ویال های یکبار مصرف وجود دارد. این پودر با یک محلول مخلوط شده و به صورت آمپول توسط پزشکان تزریق می شود. برند اصلی بوتاکس، ویال های درمانی را در دو قدرت و واحد ۱۰۰ و ۲۰۰ واحدی به بازار عرضه کرده است.

در بیشتر موارد استفاده ، بوتاکس از طریق تزریق عضلانی (تزریق به داخل عضله) تجویز می شود و بسته به مشکلاتی که تحت درمان است ، به عضلات مناطق مختلف بدن تزریق می شود.

برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار به دلیل اختلالات عصبی ، بوتاکس به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این تزریق با استفاده از یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که در مثانه قرار می گیرد.

برای تعریق بیش از حد زیر بغل ، بوتاکس به پوست زیر بغل تزریق می شود.

 

اثربخشی

در چندین مطالعه بالینی ، بوتاکس برای همه موارد تایید شده اش موثر بوده است

 

 

بوتاکس برای میگرن مزمن

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) داروهای تجویزی مانند بوتاکس را برای درمان برخی شرایط تأیید می کند. بوتاکس برای درمان میگرن مزمن در بزرگسالان تأیید شده است. علاوه بر این ، داروی بوتاکس برای درمان یک سری بیماری های دیگر هم مجاز است که در ادامه آورده می شود.

 

میگرن چیست؟

میگرن یک بیماری عصبی است که می تواند باعث سردردهای شدید ، ضربان دار و ناتوان کننده شود. سردردها به طور معمول در یک طرف سر ایجاد می شوند و چندین ساعت ادامه دارند. اما گاهی اوقات ، ممکن است تا روزها ادامه پیدا کنند.

همراه با سردردهای میگرنی ، معمولاً حالت تهوع و افزایش حساسیت به نور یا صدا هم وجود خواهد داشت. برخی از افراد “اورا” (علائم یا هاله ی حسی ) نیز قبل یا هنگام سردرد دارند. هاله های حسی ممکن است تغییراتی در بینایی ایجاد کنند ، مانند لکه های کوری در میدان بینایی یا دیدن فلش های نور یا خطوط زیگزاگ. با میگرن ، ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا وزوز گوش و مشکل در صحبت کردن نیز وجود داشته باشد.

اگر سردردهایی داشته باشید که حداقل ۴ ساعت در ۱۵ روز یا بیشتر در ماه ادامه داشته باشد ، میگرن مزمن در نظر گرفته می شود.

بوتاکس در مدیریت میگرن مزمن برای جلوگیری از سردرد استفاده می شود. این دارو از طریق متوقف کردن برخی اعصاب بدن در ارسال سیگنال ، کار می کند. اعصابی که تحت تأثیر بوتاکس هستند آنهایی هستند که در ایجاد میگرن و ایجاد درد در هنگام سردرد میگرنی نقش دارند.

 

با انجام بوتاکس برای میگرن چه انتظاراتی داریم

برای مدیریت میگرن ، معمولاً هر ۳ ماه یکبار تزریق بوتاکس را باید انجام دهید. در طول جلسه های تزریق ، پزشک چندین تزریق دارو زا برای شما انجام می دهد. پزشکان  به طور معمول بوتاکس را به عضلات مناطق زیر تزریق می کنند:

• پیشانی
• نواحی اطراف شقیقه ها
• پشت گردن

بوتاکس می تواند به شما در کاهش حملات میگرن و مدت زمان حملات شما کمک کند. اما این دارو سردردهای میگرنی شما را به طور کامل متوقف نخواهد کرد. علاوه بر این ، بوتاکس بلافاصله عمل نمی کند و برای همه افراد هم مفید نیست.

برخی از افراد در طی ۲ تا ۴ هفته پس از اولین تزریق بوتاکس ، شاهد بهبود سردردهای میگرنی خود هستند. اما قبل از اینکه حداکثر اثر را از بوتاکس بگیرند ، ممکن است دو جلسه تزریق و حداکثر ۶ ماه طول بکشد.

 

اثربخشی بوتاکس برای میگرن مزمن

در دو مطالعه بالینی ، بوتاکس در جلوگیری از سردردهای میگرنی موثر بود. در این مطالعات ، بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن، یا بوتاکس یا پلاسبو (دارونما) دریافت کردند (درمان بدون داروی فعال). مجموعه ی درمان در طی دو جلسه تزریق انجام شد که هر کدام ۳ ماه با هم فاصله داشتند.

پس از ۶ ماه از درمان:

• افرادی که بوتاکس دریافت کرده بودند، میگرن را به طور متوسط ​​۷٫۸ تا ۹٫۲ روز در ماه کمتر نسبت به قبل از درمان داشتند
• افرادی که به آنها دارونما داده شده بود میگرن را به طور متوسط ​​۶٫۴ تا ۶٫۹ روز کمتر نسبت به قبل از درمان داشتند

این مطالعه همچنین نشان داد که به طور متوسط:

• افرادی که بوتاکس دریافت می کردند هر ماه ۱۰۷ تا ۱۳۴ ساعت سردرد کمتری داشتند
• افرادی که دارونما دریافت می کردند ماهانه ۷۰ تا ۹۵ ساعت سردرد کمتری داشتند

 

بوتاکس و کودکان مبتلا به میگرن مزمن

بوتاکس برای استفاده در کودکان دچار میگرن مزمن تأیید نشده است. این دارو فقط برای بزرگسالان ۱۸ ساله و بالاتر که دچار این مشکل هستند، استفاده می شود.

در یک مطالعه کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال مبتلا به میگرن مزمن بررسی شدند. در این مطالعه ، بوتاکس در جلوگیری از میگرن در این گروه سنی موثر نبود.

 

سایر کاربردها برای بوتاکس

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) داروهای تجویزی مانند بوتاکس را برای درمان برخی شرایط تأیید می کند. بوتاکس همچنین ممکن است برای سایر شرایط به صورت off-label یا بدون تاییدیه استفاده شود. استفاده به صورت off-label زمانی است که دارویی که برای درمان یک بیماری تأیید شده باشد ، برای درمان بیماری دیگری استفاده می شود.

علاوه بر میگرن مزمن در بزرگسالان ، بوتاکس برای درمان این شرایط نیز دارای تاییدیه است:

• مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار ، فوریت و تکرر ادرار
• بی اختیاری ادرار که به دلیل اختلال عصبی مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا آسیب نخاعی در بزرگسالان ایجاد شده باشد.
• اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباضات غیرارادی عضلات) در بزرگسالان
• اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی در کودکان ۲ سال به بالا
• دیستونی گردن (اسپاسم یا گرفتگی عضلانی غیر ارادی گردن) در بزرگسالان
• بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که به دلیل دیستونی (اسپاسم عضلانی غیر ارادی) است. برای این کاربرد ، بوتاکس می تواند در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا استفاده شود
• استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• هایپرهیدروز شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل) در بزرگسالان

 

بوتاکس برای مثانه بیش فعال

بوتاکس برای درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با علائم ادراری زیر مورد تایید FDA می باشد:

• بی اختیاری فوریتی (نشت غیر ارادی ادرار)
• فوریت در ادرار
• تکرر ادرار

مثانه بیش فعال در اثر اسپاسم های غیرقابل کنترل عضله ی دیواره مثانه ایجاد می شود. این عضله را عضله دترسور می نامند. وقتی عضله دترسور منقبض می شود ، مثانه شما را فشرده می کند. در مثانه بیش فعال ، اسپاسم عضلانی دترسور باعث می شود که شما به یکباره و به طور مکرر به دفع ادرار دچار شوید و اگر فوری نتوانید به توالت بروید ، این فوریت ها گاهی منجر به بی اختیاری می شود.

وقتی داروهای آنتی کولینرژیک در درمان مثانه بیش فعال، باعث عوارض جانبی آزار دهنده یا شدید می شوند یا به اندازه کافی اثر نمی کنند، بوتاکس برای درمان آن  استفاده می شود.  نمونه هایی از داروهای آنتی کولینرژیک که برای مثانه بیش فعال استفاده می شود شامل اکسی بوتینین (Ditropan XL) و تولترودین (Detrol) است.

بوتاکس می تواند به شما در کاهش تعداد دوره های بی اختیاری ادرار کمک کند و همچنین دارو می تواند تعداد دفعات نیاز به تخلیه ادرار در روز را کاهش دهد.

برای درمان مثانه بیش فعال ، بوتاکس مستقیماً به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این دارو از طریق جلوگیری از سیگنال های اعصابی که باعث انقباض این عضله می شود ، عمل می کند. این تزریق ها از طریق یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ که به مثانه وارد می شود، انجام می گردد.

اثر تزریق بوتاکس برای مثانه بیش فعال حداقل ۱۲ هفته دوام دارد. پس از این دوره ، اثر دارو از بین می رود و ممکن است به تکرار درمان نیاز باشد. اما در مطالعات بالینی ، اثر دارو غالبا به طور متوسط ​​۲۴ هفته قبل از اینکه به تکرار درمان نیاز باشد ، ادامه داشت.

 

اثربخشی بوتاکس برای مثانه بیش فعال

در دو مطالعه بالینی ، بوتاکس در درمان مثانه بیش فعال موثر بوده است. در این مطالعات ، به افراد یک سری تزریق بوتاکس یا تزریق دارونما داده شد. (دارونما درمانی است که فاقد داروی فعال است.) و در هر دو مواد تزریقی به عضله دترسور تزریق شد.

دوازده هفته پس از نشان داده شد:

• افرادی که بوتاکس دریافت کردند به طور متوسط ​​۲٫۵ تا ۳ دوره بی اختیاری در روز کمتر نسبت به قبل از درمان داشتند
• افرادی که دارونما دریافت کردند به طور متوسط ​​۰٫۹ تا ۱٫۱ مورد بی اختیاری در روز کمتر نسبت به قبل از درمان داشتند

علاوه بر این ، مطالعه نشان داد که:

• افرادی که بوتاکس دریافت کرده اند ، به طور متوسط ​​۱٫۹ تا ۲٫۳ بار در روز نسبت به قبل از درمان ادرار می کنند
• افرادی که دارونما دریافت کرده اند ، به طور متوسط ​​۰٫۶ تا ۰٫۹ بار در روز نسبت به قبل از درمان ادرار می کنند

 

بوتاکس برای بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی

بوتاکس برای درمان بی اختیاری ادرار که ناشی از یک بیماری عصبی (اختلال عصبی) است ، مورد تایید FDA می باشد. نمونه هایی از این اختلالات عصبی شامل مولتیپل اسکلروزیس (MS) و آسیب نخاعی است. برای این شرایط می توان از بوتاکس در بزرگسالان استفاده کرد.

با وجود بی اختیاری ادرار ، به طور غیر ارادی ادرار نشت می کند. این یک مشکل شایع در افراد مبتلا به برخی اختلالات عصبی است. بی اختیاری به این دلیل اتفاق می افتد که اعصابی که به درستی کار نمی کنند ، سیگنال های نامناسبی را به عضله دیواره مثانه ارسال می کنند. این عضله را عضله دترسور می نامند. سیگنالهای نامناسب باعث انقباض غیرقابل کنترل عضله دترسور می شود و این مثانه را فشرده و باعث بی اختیاری ادرار می شود.

بوتاکس برای این شرایط زمانی استفاده می شود که داروهایی به نام آنتی کولینرژیک یا عوارض جانبی آزار دهنده یا شدیدی ایجاد کرده یا به اندازه کافی خوب عمل نکرده باشند. نمونه هایی از داروهای آنتی کولینرژیک که برای این منظور استفاده می شود شامل اکسی بوتینین (دیتروپان) و تولترودین (دیترول) است.

برای درمان این نوع بی اختیاری ادرار ، بوتاکس مستقیماً به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این دارو با جلوگیری از سیگنال های اعصاب که باعث انقباض این عضله می شود ، عمل می کند. این تزریق ها از طریق یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که به مثانه وارد می شود.

 

اثربخشی بوتاکس برای بی اختیاری ادرار که ناشی از اختلال عصبی است

در دو مطالعه بالینی ، بوتاکس در درمان بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی موثر بود. به افراد این مطالعه یک سری تزریق بوتاکس یا تزریق دارونما داده شد. (دارونما درمانی است که فاقد داروی فعال است). مواد تزریقی هر دو روش درمانی به عضله دترسور تزریق شد.

شش هفته پس از درمان نشان داده شد:

• افرادی که بوتاکس دریافت کرده اند به طور متوسط ​​۱۹٫۶ تا ۱۹٫۹ دوره بی اختیاری در هفته نسبت به قبل از درمان داشته اند
• افرادی که دارونما دریافت کرده اند به طور متوسط ​​ ۱۰٫۶ تا ۱۰٫۸ دوره بی اختیاری در هفته کمتر از قبل از درمان داشته اند

 

بوتاکس برای اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی

بوتاکس برای درمان انواع خاصی از اسپاستیسیته عضلات مورد تایید FDA است. در این موارد، عضلات به صورت غیرارادی منقبض شده و سفت می شوند. اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی می تواند باعث سفتی آرنج ، دست ها ، انگشتان دست، مچ پا یا انگشتان پا شود. اسپاستیسیته عضله می تواند دردناک باشد و انجام فعالیت های روزمره را برای فرد دشوار کند.

به طور خاص ، بوتاکس برای درمان این موارد تایید شده است:

• اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی در بزرگسالان
• اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی در کودکان ۲ تا ۱۷ ساله

اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی ممکن است پس از سکته مغزی فرد رخ دهد. در حقیقت ، این مشکلات می تواند بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افرادی که سکته کرده اند را درگیر کند.

اما اسپاستیسیته اندام ممکن است به دلیل اختلالات عصبی مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) و فلج مغزی (CP) نیز ایجاد شود. آسیب مغزی یا نخاعی نیز می تواند منجر به اسپاستیسیته اندام شود. تمام این شرایط می توانند به اعصاب مغز آسیب برسانند و باعث اختلال عملکرد آنها شده و منجر به اسپاستیسیته اندام شوند.

برای درمان اسپاستیسیته اندام ، بوتاکس به عضلات خاصی در بازو ، دست یا پای آسیب دیده تزریق می شود. این دارو با جلوگیری از سیگنال های اعصابی که باعث اسپاستیسیته عضلات می شوند ، عمل می کند. این عمل بوتاکس باعث می شود عضلات شل شوند.

اثرات تزریق بوتاکس برای اسپاستیسیته اندام به طور معمول حدود ۱۲ هفته دوام دارد. پس از اتمام دوره ، اثر دارو از بین می رود و ممکن است به تکرار درمان نیاز باشد.

 

اثر بخشی برای اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی

در چندین مطالعه بالینی ، بوتاکس در درمان اسپاستیسیته اندام ها موثر بوده است. در این مطالعات ، به افراد یک سری تزریق بوتاکس یا تزریق دارونما داده شد. (دارونما درمانی است که فاقد داروی فعال است.) هر دو روش درمانی، مواد به عضلات آسیب دیده آنها تزریق شد.

محققان میزان سفتی آرنج ، مچ ، انگشتان دست، انگشتان شست یا مچ پا در افراد را با استفاده از مقیاسی به نام مقیاس اشورث Ashworth  اندازه گیری کردند. در این مقیاس ، نمره صفر نشان دهنده عدم سفتی عضلات است. نمره ۴ نشان می دهد که قسمت درگیر بدن، در حالت خم یا صاف کاملاً سفت و سخت است. نمرات پایین نشان دهنده کاهش اسپاستیسیته و سفتی است.

 

اثربخشی بوتاکس در بزرگسالان مبتلا به اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی

در بزرگسالان ، مطالعات مربوط به افراد دارای اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی بود که به دنبال سکته مغزی رخ داده است. طی ۶ هفته پس از درمان:

• در بزرگسالانی که بوتاکس دریافت کردند نمرات Ashworth بین ۰٫۵ تا ۲ امتیاز کاهش یافت
• در بزرگسالانی که دارونما دریافت کردند نمرات Ashworth بین ۰ تا ۱ امتیاز کاهش یافت

میزان کاهش امتیاز در این گروه از افراد بسته به قسمت درگیر بدن و دوز درمانی که داده می شود متفاوت است.

 

اثربخشی در کودکان مبتلا به اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی

یک مطالعه در کودکان مبتلا به اسپاستیسیته اندام فوقانی ناشی از فلج مغزی (CP) یا سکته مغزی ، انجام شد. مطالعه دیگر در کودکان مبتلا به اسپاستیسیته اندام تحتانی بود که به دلیل CP نبود.

در این مطالعات ، در طی ۶ هفته پس از درمان:

• در كودكانی كه بوتاكس دریافت كردند نمره اشورث بین ۱٫۰۱ تا ۱٫۹۲ امتیاز كاهش یافت
• در كودكانی كه دارونما دریافت كردند نمرات اشورث بین ۰٫۸ تا ۱٫۲۱ امتیاز كاهش یافت

تعداد امتیاز کاهش یافته در این گروه از کودکان بسته به ناحیه درگیر بدن و دوز درمانی دریافت شده، متفاوت بود.

 

بوتاکس برای دیستونی گردن

بوتاکس برای درمان دیستونی گردن که به آن تورتیکولی اسپاسمودیک نیز گفته می شود، مورد تایید FDA است. برای این منظور می توان از بوتاکس در بزرگسالان استفاده کرد.

در دیستونی گردن ، فرد دچار اسپاسم عضلانی غیرارادی در گردن خود می شود. اسپاسم باعث ایجاد حرکات تکراری و ناراحت کننده  چرخشی در سر یا گردن می شود. این حرکات، سر را در حالت غیر طبیعی قرار داده و باعث درد گردن می شود.

برای درمان دیستونی گردن ، بوتاکس به عضلات آسیب دیده گردن یا قسمت فوقانی کمر تزریق می شود. این دارو با جلوگیری از ارسال سیگنال های عصبی که باعث انقباض عضلات می شوند ، عمل می کند. این باعث می شود عضلات شل شوند.

اثر تزریق بوتاکس برای این بیماری به طور معمول حدود ۱۲ هفته دوام دارد. پس از آن ، اثر از بین می رود و ممکن است نیاز به درمان مجدد باشد.

 

اثربخشی بوتاکس برای دیستونی گردن

در یک مطالعه بالینی ، بوتاکس در درمان دیستونی گردن موثر بود. به افراد یک سری تزریق بوتاکس یا تزریق دارونما داده شد. (دارونما درمانی است که فاقد داروی فعال است.) هر دو روش درمانی به عضلات آسیب دیده تزریق شد.

محققان با استفاده از مقیاس ۵۴ نقطه ای به نام مقیاس شدت دیستونی سرویکس (CDSS) شدت موقعیت غیر طبیعی سر افراد را ارزیابی کردند. نمره CDSS بالاتر نشان دهنده مشکل شدیدتر در وضعیت قرارگیری سر، نسبت به نمره پایین است.

در طی ۶ هفته پس از درمان:

• ۵۱% از افرادی که بوتاکس دریافت کردند به طور کلی دیستونی گردنشان بهبود یافت
• ۳۱% از افرادی که دارونما دریافت کردند همین نتیجه را داشته اند
• در افرادی که بوتاکس دریافت کردند ، میانگین نمره CDSS آنها ۱٫۳ کاهش یافت
• در افرادی که دارونما دریافت کرده اند ، نمره CDSS آنها ۰٫۳ کاهش یافت

 

بوتاکس برای بلفارواسپاسم

بوتاکس برای درمان بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که به دلیل دیستونی (اسپاسم عضلات غیر ارادی) است ، توسط FDA تأیید شده است. این دارو برای این استفاده در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا مجاز است.

دیستونی مجموعه ای از اختلالات حرکتی را توصیف می کند که ناشی از مشکل در ارسال پیام های عصبی به عضلات است. این شرایط می تواند یک یا بسیاری از قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

با بلفارواسپاسم ، در پلک های خود دچار اسپاسم عضلانی می شوید. این اسپاسم ها باعث پلک زدن بیش از حد و غیرقابل کنترل هر دو چشم می شوند. در موارد شدید بلفارواسپاسم ، ممکن است نتوانید برای چند دقیقه چشم خود را باز کنید. این وضعیت می تواند چشم های شما را تحریک کند و باعث حساسیت بیشتر آنها به نور می شود.

برای درمان بلفارواسپاسم ، بوتاکس به عضلات درگیر در پلک های بالا و پایین تزریق می شود. این دارو از طریق جلوگیری از ارسال سیگنال های عصبی که باعث انقباض عضلات می شوند ، عمل می کند. این باعث ضعیف شدن عضلات و جلوگیری از پلک زدن بیش از حد آنها می شود.

در  بلفارواسپاسم ، اثر بوتاکس به طور معمول حدود ۱۲ هفته ماندگاری دارد. پس از این مدت ، در صورت نیاز می توان درمان را تکرار کرد.

 

اثربخشی برای بلفارواسپاسم

در مطالعات بالینی انجام شده، بوتاکس در درمان بلفارواسپاسم موثر گزارش شده است. اکثر افرادی که برای این بیماری بوتاکس را دریافت کرده بودند، پس از درمان بهبود یافتند.

در یک مطالعه ، ۲۵ نفر از ۲۷ نفری که از بوتاکس استفاده کردند ، ظرف ۴۸ ساعت پس از دریافت دارو بهبود یافتند.

 

بوتاکس برای استرابیسم (لوچی)

بوتاکس برای درمان استرابیسم در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا مورد تایید FDA می باشد.

استرابیسم بر روی یک یا چند عضله در قسمت بیرونی کره چشم تأثیر می گذارد و باعث انقباض بیشتر عضلات گرفتار نسبت به دیگر عضلات می شود. این باعث چرخش کره چشم می شود ، به طوری که چشمها حالت لوچ یا انحراف پیدا کرده و در یک راستا به نظر نرسند.

برای درمان استرابیسم ، بوتاکس به عضلات تزریق می شود تا کره چشم را از جهت اشتباه خارج کند. این دارو از طریق مهار کردن عصب هایی که با ارسال سیگنال هایی موجب انقباض عضلات می شوند و کره چشم را حرکت می دهند ، عمل می کند.

اثر بوتاکس برای این بیماری معمولاً حدود ۱۲ هفته قبل از از بین رفتنش ماندگاری دارد. پس از این زمان ، ممکن است به تکرار درمان نیاز باشد.

 

اثربخشی برای استرابیسم

در یک مطالعه بالینی ، بوتاکس در درمان استرابیسم در افرادی که یک یا چند تزریق از دارو انجام داده اند ، موثر بوده است.

طی ۶ ماه پس از انجام درمان ، ۵۵٪ از افراد در وضعیتشان بهبود حاصل شده بود.

 

بوتاکس برای هیپرهیدروز (تعریق بیش از حد) شدید زیر بغل

بوتاکس برای استفاده در بزرگسالان مبتلا به هایپرهیدروز زیر بغل شدید شدید (تعریق بیش از حد زیر بغل) مورد تایید FDA می باشد. هنگامی که ضدعرق هایی که به زیر بغل می زنند به اندازه کافی برای کنترل تعریق عمل نمی کنند می توان از بوتاکس استفاده کرد.

با وجود هایپرهیدروز، شما بیش از حد عرق می کنید. تعریق می تواند باعث ناراحتی ، خجالت و اضطراب شود و می تواند منجر به اختلال در احساس سلامت ، روابط ، زندگی اجتماعی و فعالیتهای روزمره شما شود.

در هایپرهیدروز اولیه زیر بغل ، هیچ دلیل مشخصی (مانند یک بیماری زمینه ای) برای تعریق بیش از حد وجود ندارد.

برای درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل ، تزریق بوتاکس به پوست زیر بغل انجام می شود. این دارو از طریق مهار کردن اعصابی که با ارسال سیگنال، غدد عرق منطقه فعال را می کنند ، عمل می کند. مشخص نیست که بوتاکس برای درمان تعریق بیش از حد در سایر قسمت های بدن بی خطر یا موثر باشد.

در صورت نیاز ، تزریق بوتاکس می تواند پس از بازگشت علائم تکرار شود. برای این منظور ، تکرار درمان بوتاکس معمولاً حداقل ۸ هفته پس از تزریق اول انجام می شود.

 

اثربخشی برای هایپرهیدروز شدید زیر بغل

دو مطالعه بالینی ، بوتاکس را در درمان هایپرهیدروز زیر بغل موثر نشان داده است. به افراد یک سری تزریق بوتاکس یا تزریق دارونما داده شد. (دارونما درمانی است که فاقد داروی فعال است.) رساندن مواد فوق به صورت تزریقات در زیر بغل انجام شد.

محققان شدت تعریق افراد را با استفاده از مقیاس ۴ نقطه ای به نام مقیاس شدت بیماری هایپرهیدروز (HDSS) ارزیابی کردند. در این مقیاس ، نمره ۱ نشان می دهد که تعریق زیر بغل هرگز قابل توجه نیست و در کارهای روزمره هرگز اختلال ایجاد نمی کند. نمره ۴ نشان می دهد که تعریق زیر بغل قابل تحمل نیست و همیشه در کارهای روزمره اختلال ایجاد می کند.

محققان همچنین میزان عرق تولید شده توسط افراد را در این تحقیق اندازه گیری کردند. این کار با توزین یک تکه کاغذ جاذب که به مدت ۵ دقیقه در زیر بغل آنها نگه داشته می شد ، انجام شد.

در طی ۴ هفته پس از درمان ، این مطالعه نشان داد که نمرات HDSS حداقل به اندازه ۲ امتیاز در این موارد کاهش می یابد:

• ۴۹ تا ۵۵ درصد افرادی که بوتاکس دریافت کرده بودند
• ۶ درصد از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند

علاوه بر این ، تولید عرق در این موارد حداقل به نصف کاهش یافت:

• ۸۱ تا ۹۱ درصد افرادی که بوتاکس دریافت کرده بودند
• ۳۶ تا ۴۱ درصد افرادی که دارونما دریافت کرده بودند

 

بوتاکس و کودکان

بوتاکس برای درمان شرایط زیر در کودکان مورد تایید FDA است:

• اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباض عضلانی غیرارادی) در کودکان ۲ ساله و بالاتر
• بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که مربوط به دیستونی (اسپاسم عضلانی غیر ارادی) در کودکان ۱۲ سال به بالا است
• استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) در کودکان ۱۲ سال به بالا

برای مطالعه بیشتر در مورد این موارد استفاده از بوتاکس و تأثیر آن در درمان آنها ، به بخش های بالا مراجعه کنید.

 

استفاده های off-label برای بوتاکس

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا ، بوتاکس ممکن است برای اهداف دیگر نیز استفاده شود. استفاده off-label از دارو زمانی است که دارویی که برای یک یا چند استفاده تأیید شده باشد برای کاربرد دیگری که تأیید نشده باشد تجویز شود. در زیر نمونه هایی از موارد off-label برای بوتاکس آورده شده است:

بوتاکس برای سردردهای تنشی

بوتاکس برای درمان سردردهای تنشی مورد تایید FDA نیست. با این حال ، گاهی اوقات برای جلوگیری از سردردهای مزمن تنشی از آن استفاده می شود.

سردردهای تنشی را سردردهای استرسی نیز می نامند. این سردردها تمایل دارند هر دو طرف سر را تحت تأثیر قرار دهند و ممکن است همراه با سفتی در گردن یا شانه ها باشد. برخلاف سردردهای میگرنی ، سردردهای تنشی معمولاً حالت تهوع ایجاد نمی کنند. اما افرادی که دچار سردرد تنشی هستند ممکن است نسبت به نور و صدا حساسیت بیشتری نشان دهند.

در سردردهای تنشی مزمن ، حداقل ۱۵ روز در ماه و حداقل برای ۳ ماه متوالی ، سردرد تنشی وجود دارد.

بوتاکس در جلوگیری از سردردهای میگرنی مزمن بسیار موثر است. بنابراین جای تعجب نیست که این دارو برای جلوگیری از سردردهای مزمن تنشی نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی و تحقیقات اخیر نشان می دهد که بوتاکس می تواند برای این منظور موثر باشد. اما تحقیقات بیشتری لازم است تا اطمینان حاصل شود که آیا درمان موثر است یا خیر.

اگر سردرد تنشی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند به شما کمک کنند علل احتمالی سردرد خود را دریابید و گزینه های درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهند.

 

بوتاکس برای شقاق مقعد

بوتاکس برای درمان شقاق مقعدی مورد تایید FDA نیست. با این حال ، این دارو گاهی اوقات در برخی موارد به صورت off-label نیز استفاده می شود.

شقاق مقعد، پارگی یا ترک در بافتی است که مقعد را می پوشاند. این شکاف ها باعث درد و خونریزی حین و بعد از حرکات روده می شوند.

اسپاسم عضلانی در اسفنکتر مقعدی (حلقه عضلات اطراف مقعد) ممکن است در ایجاد شکاف مقعدی نقش داشته باشد. اسپاسم عضلات همچنین ممکن است از بهبود شقاق مقعدی جلوگیری کند. بنابراین شقاق مقعدی معمولاً با داروهایی درمان می شوند که به باز شدن اسفنکتر مقعدی کمک می کنند.

در یک بررسی اخیر در مورد علل و درمان های شقاق های مقعدی نشان می دهد که بوتاکس ممکن است یک گزینه درمانی موثر باشد. طبق این بررسی ، تزریق بوتاکس در ناحیه خاصی از اسفنکتر مقعدی باعث بهبودی شقاق در ۶۰ تا ۸۰ درصد موارد می شود. با این حال ، تا ۴۲٪ موارد ممکن است شقاق ها دوباره برگردند.

اگر به استفاده از بوتاکس برای درمان شقاق مقعدی علاقه دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند گزینه های مناسب درمانی را برای مشکلتان توصیه کنند.

 

بوتاکس برای افسردگی

بوتاکس برای درمان افسردگی مورد تایید FDA نیست. با این حال ، تحقیقاتی که نشان می دهد بوتاکس ممکن است برای درمان این بیماری موثر باشد، در حال افزایش است.

به عنوان مثال ، یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ ، ۳۰ فرد مبتلا به افسردگی را مورد بررسی قرار داد. مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۴ ۸۵ فرد مبتلا به افسردگی را مورد بررسی قرار داد. این مطالعات نشان داد که بوتاکس ممکن است در درمان افسردگی موثر باشد. با این حال ، برای تأیید اثر دارو در درمان این بیماری ، مطالعات بیشتری لازم است.

اگر به استفاده از بوتاکس برای درمان افسردگی علاقه دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند گزینه های مناسب درمانی را برای شرایط شما توصیه کنند.

 

نحوه کار بوتاکس

بوتاکس برای مدیریت چندین مشکل مختلف استفاده می شود. بخصوص بوتاکس برای موارد زیر مورد تأیید FDA است:

• جلوگیری از سردرد در بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن
• درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار ، فوریت و تکرر
• درمان بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا آسیب نخاعی ، در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباضات غیرارادی عضلات) در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی در کودکان ۲ سال به بالا
• درمان دیستونی گردن (اسپاسم عضلانی غیرارادی در گردن) در بزرگسالان
• درمان بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که مربوط به دیستونی (اسپاسم عضلات غیر ارادی) است. برای این منظور ، بوتاکس می تواند در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا استفاده شود
• درمان استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل) در بزرگسالان

در مورد مشکلاتی که بوتاکس آنها را درمان می کند

بوتاکس برای درمان چندین بیماری به ظاهر غیر مرتبط استفاده می شود. اما ویژگی مشترک هر یک از این مشکلات این است که همه آنها از یک مشکل عصبی ناشی می شوند. به طور خاص ، این شرایط به دلیل عدم عملکرد صحیح اعصاب رخ می دهد. در نتیجه ، اعصاب بیش از حد فعال می شوند و سیگنال های بیش از حدی را ارسال می کنند.

به عنوان مثال ، در میگرن ، اعصاب مغز شما سیگنال هایی ارسال می کنند که منجر به حملات میگرن می شود. در مورد تعریق زیاد ، اعصاب موجود در پوست سیگنال هایی ارسال می کنند که غدد عرق شما را بیش از حد فعال می کند. در مورد انقباضات غیرعادی عضلانی ، برخی اعصاب سیگنال هایی را به روشی نامناسب و غیرقابل کنترل ارسال می کنند که باعث انقباض عضلات شما می شود.

بوتاکس چه کاری انجام می دهد

بوتاکس از سمی ساخته شده که توسط باکتری Clostridium botulinum تولید می شود. این نوعی دارو به نام نوروتوکسین است. بوتاکس با جلوگیری از عملکرد اعصاب کار می کند.

به طور معمول، اعصاب با سایر اعضای بدن مانند عضلات ارتباط دارند. اعصاب کارشان را با ترشح یک انتقال دهنده عصبی (پیام رسان شیمیایی) به نام استیل کولین انجام می دهند. بوتاکس با جلوگیری از آزاد شدن استیل کولین در انتهای عصب کار می کند. این باعث می شود اعصاب موقتاً نتوانند سیگنال ارسال کنند.

وقتی بوتاکس به عضلات خاصی تزریق می شود ، سیگنال های اعصاب که باعث انقباض یا اسپاسم عضلات می شوند ، مهار می شود. این باعث ضعیف شدن یا فلج شدن عضله می شود. مثلا:

• در اسپاستیسیته اندام ، بوتاکس انقباضات عضلانی بازو ، دست یا پا را که باعث سفتی می شوند مهار می کند
• در دیستونی گردن ، بوتاکس انقباضات عضلانی در گردن را که باعث وضعیت غیر طبیعی سر و گردن می شود ، مهار می کند
• در بلفاراسپاسم ، بوتاکس پلک زدن را کاهش می دهد
• در استرابیسم ، بوتاکس مانع از چرخش عضلات درگیر در جهت اشتباه می شود
• در بی اختیاری ادرار ، بوتاکس انقباضات عضلانی بیش از حد در دیواره مثانه را که باعث نشت ادرار می شود ، مهار می کند
• در میگرن ، بوتاکس برخی اعصاب را با ارسال سیگنال، در ایجاد حملات میگرن نقش دارند مهار می کند

وقتی بوتاکس به پوست تزریق می شود ، مثلا در تعریق بیش از حد ، ارسال سیگنال را در برخی اعصاب مهار می کند. این سیگنال ها غدد عرق را فعال کرده و باعث تعریق می شوند.

اثر بوتاکس به تدریج از بین می رود ، زیرا عصب ها انتهاهای جدیدی ایجاد می کنند و دوباره شروع به آزاد کردن استیل کولین می کنند. این روند به طور معمول حدود ۳ ماه طول می کشد. اما در صورت توصیه پزشک ، تزریق بوتاکس با از بین رفتن اثر دارو می تواند تکرار شود.

 

چه مدت طول می کشد تا بوتاکس اثر کند؟

بوتاکس در طی ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از تزریق شروع به تأثیر بر روی انتهاهایی عصبی در بدن می کند. اما به طور معمول تا ۲ هفته طول می کشد تا دارو اثر کامل خود را بگذارد و شما تفاوت در علائم خود را مشاهده کنید. با این حال ، برای برخی از افراد ممکن است بیش از ۲ هفته طول بکشد تا این اتفاق بیفتد.

 

عوارض جانبی بوتاکس

بوتاکس می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر حاوی برخی از عوارض جانبی اصلی است که ممکن است هنگام مصرف بوتاکس رخ دهد. این لیست شامل تمام عوارض جانبی احتمالی نیست.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی بوتاکس ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند نکاتی در مورد چگونگی کنار آمدن با هر عارضه جانبی که ممکن است آزار دهنده باشد را به شما ارائه دهند.

توجه: سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) عوارض جانبی داروهایی را که تأیید کرده است ردیابی می کند. اگر می خواهید یک عارضه جانبی که با بوتاکس داشته اید به FDA گزارش دهید ، می توانید این کار را از طریق MedWatch انجام دهید.

 

عوارض جانبی خفیف

عوارض جانبی خفیف بوتاکس می تواند شامل موارد زیر باشد:

(این یک لیست مختصر از عوارض جانبی خفیف بوتاکس است. عوارض جانبی ممکن است بسته به مشکلاتی که درمان می شوند متفاوت باشد. برای آگاهی از سایر عوارض جانبی خفیف ، با پزشک خود صحبت کنید یا به راهنمای دارویی بوتاکس مراجعه کنید.)

• درد ، حساسیت ، قرمزی ، تورم ، کبودی ، خونریزی یا عفونت در محل های تزریق بوتاکس
• ضعف عضلانی ناخواسته در نزدیکی محل های تزریق بوتاکس
• حالت تهوع
• تب
• عضلات دردناک
• عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی ، مانند سرماخوردگی
• سردرد
• گردن درد
• افتادگی پلک ها
• خشکی چشم
• خشکی دهان دهان
• ادرار دردناک و عفونت ادراری (UTI) در افرادی که برای بی اختیاری ادرار از بوتاکس استفاده می کنند

بیشتر این عوارض ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین بروند. اما اگر شدت آنها بیشتر شد یا از بین نرفتند ، با پزشک خود صحبت کنید.

 

عوارض جانبی جدی

عوارض جانبی جدی ناشی از بوتاکس شایع نیستند ، اما ممکن است بروز کنند. در صورت بروز عوارض جانبی جدی ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید فوریت پزشکی دارید با ۱۱۵ تماس بگیرید.

عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• زخم قرنیه (زخم باز روی پوشش شفاف جلوی چشم) که به دلیل کاهش پلک زدن در افرادی اتفاق می افتد که از بوتاکس برای درمان بلفارواسپاسم استفاده می کنند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

o  درد و قرمزی چشم

o  تاری دید

o خیسی چشم

o  احساس اینکه چیزی در چشم است

o  لکه سفید روی قرنیه (جلوی مردمک و عنبیه)

 

• احتباس ادرار (عدم توانایی تخلیه مثانه) در افرادی که از بوتاکس برای درمان بی اختیاری ادرار استفاده می کنند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

o  احساس سوزش هنگام ادرار کردن

o  مشکل در ادرار کردن

o  مکررا احساس نیاز به ادرار کردن

 

• واکنش آلرژیک.
• گسترش اثرات سم، که ممکن است منجر به مشکل تنفس یا بلع شود و زندگی را تهدید کند

(این دو عارضه جانبی جدی آخر، در زیر با جزئیات بیشتر در قسمت “جزئیات عوارض جانبی” توضیح داده شده است.

)

* بوتاکس دارای هشدار جعبه ای (هشدار ثبت شده بر روی جعبه یا کاغذ راهنمای داخل جعبه) در مورد گسترش اثرات سم است. این جدی ترین هشدار FDA است. هشدار جعبه ای به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد، هشدار می دهد.

 

عوارض جانبی در کودکان

بوتاکس برای استفاده در کودکان با مشکلات خاص مجاز است. در زیر ، این مشکلات را لیست می کنیم و به طور خلاصه عوارض جانبی مشاهده شده در کودکانی را که به آنها مبتلا هستند ، شرح می دهیم.

• اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی (انقباض غیرارادی عضله). شایع ترین عارضه جانبی در کودکان مبتلا به این شرایط ، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی است. این عارضه جانبی در کودکان مبتلا با این مشکل بیشتر از بزرگسالان اتفاق می افتد.
• بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) و استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها). عوارض جانبی بوتاکس در کودکان با این شرایط مانند عوارض جانبی در بزرگسالان مبتلا با این مشکل است که تحت این درمان قرار می گیرند.

 

جزئیات عارضه جانبی

ممکن است تعجب کنید که چطور اغلب عوارض جانبی خاصی با این دارو رخ می دهد. در اینجا جزئیات بیشتری از عوارض جانبی محتمل با این دارو آورده می شود.

 

گسترش اثرات سم

در برخی موارد ، اثرات بوتاکس ممکن است از محلی که در آن تزریق شده است به نقاط دیگر گسترش یابد. این می تواند یک بیماری جدی به نام بوتولیسم ایجاد کند ، که در زیر توضیح داده شده است.

در واقع ، بوتاکس دارای هشدار جعبه ای (هشدار ثبت شده بر روی جعبه یا کاغذ راهنمای داخل جعبه) در مورد گسترش اثرات سم است. این جدی ترین هشدار FDA است. هشدار جعبه ای به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد، هشدار می دهد.

 

علائم ناشی از بوتولیسم

بوتولیسم ممکن است به علائمی از جمله موارد زیر منجر شود:

• کمبود انرژی
• ضعف عضلانی در تمام بدن
• افتادگی پلک ها
• دو بینی
• از دست دادن کنترل مثانه
• خشونت صدا
• مشکل در صحبت کردن
• مشکل تنفس
• مشکل در بلع

علائم بوتولیسم می تواند ساعت ها ، روزها یا هفته ها پس از تزریق بوتاکس رخ دهد. اما به طور قطعی مشخص نیست که علائم در افراد چند وقت بعد از این که از دارو استفاده می کنند اتفاق می افتد. در صورت بروز علائم بوتولیسم ، حتماً به پزشک خود بگویید ، حتی اگر دقیقا پس از تزریق بوتاکس اتفاق نیوفتاده باشد.

افرادی که بیشترین خطر ابتلا به علائم بوتولیسم ناشی از بوتاکس را دارند کودکانی هستند که تحت درمان اسپاستیسیته قرار می گیرند. اثرات جدی ناشی از انتشار اثر بوتاکس در افرادی که دوزهای توصیه شده بوتاکس را برای مشکلات دیگر استفاده کرده اند گزارش نشده است. این شرایط شامل میگرن مزمن ، تعریق زیاد ، بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) و استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) است.

 

برای علائم ناشی از بوتولیسم چه باید کرد

لازم به ذکر است که مشکلات تنفسی و بلع ناشی از بوتاکس می تواند زندگی را تهدید کند. و خطر این مشکلات در افرادی که از قبل هرگونه مشکل تنفسی یا بلعی داشته اند بیشتر است.

اگر پس از تزریق بوتاکس در تنفس ، بلع یا گفتار مشکلی دارید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اما اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است ، با شماره ۱۱۵ یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

علاوه بر این ، اگر دچار کاهش قدرت ، ضعف عضلانی ، تاری دید ، سرگیجه یا افتادگی پلک هستید ، باید از رانندگی خودداری کنید. و بلافاصله به پزشک خود در مورد این علائم اطلاع دهید.

درد پس از تزریق

ممکن است پس از تزریق بوتاکس مقداری درد داشته باشید. در حقیقت ، درد ، حساسیت ، تورم یا کبودی در مناطقی که دارو تزریق می شود معمول است.

در مطالعات بالینی ، بین ۲ تا ۴ درصد از افرادی که بوتاکس دریافت کرده اند ، درد در محل تزریق داشتند. در مقایسه ، درد در محل تزریق در ۲٪ افرادی که تزریق دارونما هم انجام داده اند ، رخ داده است. (دارونما دارویی است که فاقد داروی فعال است.)

در این مطالعات ، برخی از افراد انواع دیگر درد نیز داشتند. به عنوان مثال ، در افرادی که بوتاکس به دلیل میگرن دریافت می کنند:

• ۵% سردرد داشتند. در مقایسه ، ۳٪ از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند نیز سردرد داشتند
• ۹% گردن درد داشتند. در مقایسه ، ۳٪ از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند نیز درد گردن داشتند
• ۳% درد عضلانی داشتند. در مقایسه ، ۱٪ از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند نیز درد عضلانی داشتند
• ۳% درد اسکلتی عضلانی مانند درد شانه داشتند. در مقایسه ، ۱٪ از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند نیز درد اسکلتی-عضلانی داشتند
• کمتر از ۱% درد فک داشت. با این حال ، این عارضه جانبی با بوتاکس بیشتر از دارونما بود

اگر بعد از تزریق بوتاکس هر نوع دردی داشتید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند چگونگی کنترل بهتر ناراحتیتان را به شما پیشنهاد دهند.

 

واکنش آلرژیک

مانند اکثر داروها ، برخی از افراد پس از دریافت بوتاکس ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشند. اما مشخص نیست که این عارضه در افرادی که از این دارو استفاده می کنند چند وقت بعد از تزریق اتفاق می افتد.

علائم واکنش خفیف آلرژیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی
• خارش
• گرگرفتگی (گرما و قرمزی پوست)

واکنش آلرژیک شدیدتر نادر است اما محتمل است. علائم یک واکنش آلرژیک شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تورم زیر پوست ، به طور معمول در پلک ها ، لب ها ، دست ها یا پاها
• تورم زبان ، دهان یا گلو
• مشکل تنفس

در صورت بروز واکنش حساسیتی شدید به بوتاکس ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا فکر می کنید که یک اورژانس پزشکی دارید با شماره ۱۱۵ یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

 

ریزش مو

ممکن است پس از دریافت بوتاکس دچار ریزش مو شوید، اما این عارضه جانبی خیلی شایع نیست. در حقیقت ، در طی مطالعات بالینی بوتاکس ، ریزش مو گزارش نشده است.

با این حال ، از زمان تأیید بوتاکس و استفاده از آن در بازار مصرف، موارد کمی از ریزش مو گزارش شده است. اما مشخص نیست که این موارد ریزش مو چه موقع پس از تزریق اتفاق می افتد و به طور قطع مشخص نیست که آیا ریزش مو ناشی از بوتاکس بوده است یا خیر.

اگر نگران ریزش مو با بوتاکس هستید ، با پزشک خود صحبت کنید.

 

نحوه تزریق بوتاکس

بوتاکس در طی “جلسات درمانی” تجویز می شود. در طول هر جلسه ، به احتمال زیاد چندین تزریق از دارو انجام خواهید داد. تزریقات بسته به شرایطی که تحت درمان است، در نواحی مختلف بدن انجام می شود.

 

محل های تزریق بوتاکس

در بیشتر موارد استفاده ، بوتاکس از طریق تزریق عضلانی (تزریق به عضله) تجویز می شود و بسته به شرایطی که تحت درمان است ، به عضلات مناطق مختلف بدن تزریق می شود.

برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار به دلیل اختلالات عصبی ، بوتاکس به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این تزریق با استفاده از یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که به مثانه شما وارد می شود.

برای تعریق بیش از حد زیر بغل ، بوتاکس به پوست زیر بغل شما تزریق می شود.

 

محل های تزریق میگرن مزمن

برای میگرن مزمن ، دو یا چند بار تزریق بوتاکس در هر یک از مناطق بدن که در زیر آورده می شود، انجام خواهد شد:

قسمت پایین پیشانی ، درست بالای بینی و لبه داخلی هر ابرو

• وسط پیشانی ، بالای هر چشم
• پشت هر گیجگاه ، بالای هر گوش

پشت سر، پشت هر گوش

• پشت گردن ، در قائده جمجمه در سمت راست و سمت چپ
• بین شانه و گردن در سمت راست و چپ

توجه: برای کسب اطلاعات در مورد میگرن مزمن ، به بخش “بوتاکس برای میگرن مزمن” در بالا مراجعه کنید.

 

نقاط تزریق برای سایر مشکلات

در زیر ، مناطق تزریق بوتاکس را برای مشکلات زیر شرح می دهیم:

• مثانه بیش فعال (OAB) . برای OAB ، تزریق بوتاکس به دیواره مثانه انجام می شود. تزریقات از طریق یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که از طریق مجرای ادرار به مثانه شما وارد می شود. این روش ممکن است تحت بی حسی موضعی ​​یا بیهوشی عمومی انجام شود.
• بی اختیاری ادرار که ناشی از اختلال عصبی است. همانند OAB ، تزریق بوتاکس برای بی اختیاری ادرار در دیواره مثانه انجام می شود و این تزریقات از طریق سیستوسکوپ، با بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود.
• اسپاستیسیته اندام فوقانی. برای اسپاستیسیته اندام فوقانی ، تزریق بوتاکس دقیقاً بالای آرنج ، بازو و نزدیک شست انجام می شود.
• اسپاستیسیته اندام تحتانی. برای اسپاستیسیته اندام تحتانی ، تزریق بوتاکس در ساق پا انجام می شود.
• دیستونی گردن. برای دیستونی گردن، تزریق بوتاکس در گردن انجام می شود.
• هایپرهیدروزیس شدید زیر بغل. برای هایپرهیدروز ، تزریق بوتاکس در زیر بغل انجام می شود.
• بلفاراسپاسم. برای بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) ، تزریق بوتاکس در پلک های بالا و پایین انجام می شود.
• استرابیسم. برای استرابیسم ، تزریق بوتاکس در ماهیچه هایی انجام می شود که چشم را حرکت می دهند. این روش ممکن است با بی حسی موضعی انجام شود.

 

 درمورد داروی بی حسی موضعی ، داروی بی حسی در ناحیه تزریق بوتاکس استفاده می شود تا احساس درد نکنید.

در مورد بیهوشی عمومی ، دارویی تجویز می شود که شما را موقتاً بیهوش می کند تا احساس درد نکنید.

 

برای استرابیسم ، اسپاستیسیته اندام و دیستونی گردن ، پزشک قبل از تزریق بوتاکس ، فعالیت الکتریکی عضلات را اندازه گیری می کند. با انجام این کار پزشک می تواند دقیقاً مشخص کند که کدام عضلات گرفتار هستند تا بتواند تزریق بوتاکس را دقیقاً در مکان مورد نیاز انجام دهد.

توجه: برای آگاهی از مشکلات ذکر شده در بالا ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

بوتاکس و بارداری

معلوم نیست که آیا تزریق بوتاکس در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. این دارو در زنان باردار مورد مطالعه قرار نگرفته است. در مطالعات حیوانی ، این دارو در صورت استفاده در ماده های باردار ، باعث آسیب به جنین می شود. با این حال ، مطالعات حیوانی همیشه آنچه در انسان اتفاق می افتد را پیش بینی نمی کند.

اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید ، با پزشک خود در مورد مناسب بودن بوتاکس صحبت کنید. و اگر پس از تزریق بوتاکس باردار شدید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

بوتاکس و کنترل بارداری

مشخص نیست که آیا تزریق بوتاکس در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. اگر از نظر جنسی فعال هستید و شما یا همسرتان ممکن است باردار شوید ، هنگام استفاده از بوتاکس با پزشک خود در مورد نیاز به روش های کنترل بارداری صحبت کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مصرف بوتاکس در دوران بارداری ، به بخش “بوتاکس و بارداری” در بالا مراجعه کنید.

 

بوتاکس و شیردهی

مشخص نیست بوتاکس به شیر مادر منتقل می شود یا اینکه بر کیفیت تولید شیر در بدن مادر تأثیر می گذارد یا خیر. و همچنین مشخص نیست که این دارو می تواند بر کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند تأثیر بگذارد یا خیر.

اگر شیر می دهید یا قصد شیردهی دارید ، در مورد مناسب بودن بوتاکس با پزشک خود صحبت کنید.

 

مقدار بوتاکس

دوز بوتاکسی که پزشک تجویز می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل موارد زیر است:

• نوع و شدت بیماری که از بوتاکس برای درمان آن استفاده می کنید
• سن
• سایر مشکلات پزشکی که ممکن است وجود داشته باشد

اطلاعات زیر دوزهایی را توصیف می کند که معمولاً استفاده می شوند یا توصیه می شوند. با این حال ، این پزشک شماست که بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین می کند.

 

اشکال و قدرت دارو

بوتاکس به صورت پودر در داخل ویال های یکبار مصرف وجود دارد. این ماده با مایعی مخلوط شده و محلول تزریقی آماده می شود. شما تزریق را از یک پزشک دریافت خواهید کرد.

در بیشتر موارد استفاده ، بوتاکس از طریق تزریق عضلانی (تزریق به عضله) تجویز می شود و بسته به مشکلاتی که تحت درمان است ، به عضلات مناطق مختلف بدن تزریق می شود.

برای OAB و بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، بوتاکس به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این تزریق با استفاده از یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که به مثانه وارد می شود.

برای تعریق زیاد ، بوتاکس به پوست زیر بغل تزریق می شود.

بوتاکس درمانی در دو قدرت ۱۰۰ واحد و ۲۰۰ واحد در دسترس است.

 

مقدار مصرف برای میگرن مزمن

مقدار توصیه شده بوتاکس برای میگرن مزمن ۱۵۵ واحد است. کل این دوز به صورت ۳۱ تزریق و هر تزریق ۵ واحد تجویز می شود. تزریقات در مکان های توصیه شده برای تزریق انجام می شود ، که در بخش “نحوه تزریق بوتاکس” در بالا شرح داده شده است.

درمان بوتاکس برای میگرن مزمن به طور معمول هر ۱۲ هفته یک بار تکرار می شود.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد میگرن مزمن ، به بخش “بوتاکس برای میگرن مزمن” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار دارو برای مثانه بیش فعال

مقدار توصیه شده بوتاکس برای مثانه بیش فعال ۱۰۰ واحد است. کل این دوز به صورت ۲۰ تزریق و هر تزریق ۵ واحد تجویز می شود. تزریقات به فاصله ۱ سانتی متر از دیواره مثانه انجام می شود.

توضیحات بیشتر د رمورد روش تزریق در بخش “نحوه تزریق بوتاکس” در بالا شرح داده شده است.

درمان بوتاکس برای OAB می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. اما فاصله هر جلسه درمانی باید حداقل ۱۲ هفته باشد.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد OAB ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

دوز بوتاکس برای بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی

مقدار توصیه شده بوتاکس برای بی اختیاری ادرار که ناشی از اختلال عصبی است ۲۰۰ واحد می باشد. این دوز کلی به صورت ۳۰ تزریق، و هر تزریق ۶٫۷ واحد تجویز می شود. تزریقات به فاصله ۱ سانتی متر از دیواره مثانه انجام می شود. این روش تزریق به صورت مفصل تر در بخش “نحوه تزریق بوتاکس” در بالا شرح داده شده است.

درمان بوتاکس برای بی اختیاری ادرار می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. اما فاصله هر جلسه درمانی باید حداقل ۱۲ هفته باشد.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار مصرف بوتاکس در اسپاستیستی اندام فوقانی و تحتانی

دوز معمول بوتاکس برای اسپاستیسیته اندام فوقانی در بزرگسالان از ۷۵ تا ۴۰۰ واحد است. برای اسپاستیسیته اندام تحتانی در بزرگسالان ، دوز معمول بوتاکس از ۳۰۰ تا ۴۰۰ واحد است. دوزهای مربوط به اسپاستیسیته اندام کودکان، پایینتر در بخش “دوز کودکان” شرح داده شده است.

دوز دقیق بوتاکس برای این استفاده به سایز ، محل، تعداد عضلات درگیر و همچنین شدت اسپاستیسیته بستگی دارد. کل دوز توصیه شده برای اسپاستیسیته به چند تزریق برای عضلات مبتلا تقسیم می شود.

درمان بوتاکس برای اسپاستیسیته می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. اما فاصله هر جلسه درمانی باید حداقل ۱۲ هفته باشد.

دوز مصرفی برای اسپاستیسیته ممکن است برای هر جلسه تزریق بوتاکس تغییر کند. به این معنی که دوز مصرفی شما بسته به نحوه پاسخ بدن به تزریقات قبلی متفاوت خواهد بود.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار مصرف بوتاکس در دیستونی گردن

دوز بوتاکس برای دیستونی گردن به شدت مشکل ، میزان درد و عضلات مبتلا بستگی دارد. دوز کلی بوتاکس توصیه شده برای دیستونی گردن به چندین تزریق در عضلات مبتلا تقسیم می شود.

در مطالعات بالینی ، میانگین دوز بوتاکس داده شده برای دیستونی گردن ۲۳۶ واحد بوده است. به طور معمول ، درمان با دوزهای کمتر شروع می شود و ممکن است بسته به جواب بدن به دارو افزایش یابد.

درمان بوتاکس برای دیستونی گردن می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. این بازه زمانی معمولاً ۱۲ هفته پس از یک جلسه درمان است.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دیستونی گردن ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار مصرف بوتاکس در هایپرهیدروز شدید زیر بغل

دوز توصیه شده بوتاکس برای هایپرهیدروز شدید زیر بغل ۵۰ واحد در هر زیر بغل است. این دوز کلی توصیه شده، برای هر زیر بغل به ۱۰ تا ۱۵ تزریق تقسیم می شود. تزریقات به فاصله ۱ تا ۲ سانتی متر از یکدیگر در هر زیر بغل انجام می شود.

درمان بوتاکس برای هیپرهیدروز شدید زیر بغل می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. برای این منظور ، تکرار درمان بوتاکس معمولاً حداقل ۸ هفته پس از تزریق اول انجام می شود.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هایپرهیدروز شدید زیر بغل ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار مصرف بوتاکس در بلفارواسپاسم

دوز اولیه توصیه شده بوتاکس برای بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) ۱٫۲۵ واحد تا ۲٫۵ واحد است. این دوز کلی توصیه شده به صورت سه تزریق برای هر چشم مبتلا تجویز می شود:

• دو تزریق به پلک فوقانی
• یک تزریق در پلک پایین

درمان بوتاکس برای بلفارواسپاسم می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. این بازه زمانی معمولاً ۱۲ هفته پس از یک جلسه درمان است.

پزشک شما ممکن است هر بار که یک سری تزریق انجام می دهید ، برای نوبت بعدی دوز بیشتری بوتاکس را به شما توصیه کند. اما این به نحوه پاسخ بدن شما به تزریقات قبلی بستگی دارد. با این حال ، بعید است دوزهای بیش از ۵ واحد در هر نقطه تزریق،  نسبت به دوزهای پایین موثرتر باشد.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بلفارواسپاسم ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار بوتاکس در استرابیسم

دوز توصیه شده شروع بوتاکس برای استرابیسم بستگی به این دارد که کدام عضله مبتلا می باشد. اما دوز مصرفی معمول بین ۱٫۲۵ واحد تا ۵ واحد است. این دوز کلی به صورت یک تزریق در هر عضله مبتلا تجویز می شود.

درمان بوتاکس برای این بیماری می بایست با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. چارچوب زمانی برای این کار معمولاً ۱۲ هفته پس از یک جلسه درمان است ولی برای استرابیسم ، یک جلسه تزریق بوتاکس ممکن است مشکل را اصلاح کند.

در صورت تکرار درمان ، پزشک می تواند پس از هر بار تزریق بوتاکس ، دوز بالاتر بوتاکس را توصیه کند. اما این به نحوه پاسخ بدن شما به تزریقات قبلی بستگی دارد. حداکثر مقدار توصیه شده بوتاکس برای این استفاده ۲۵ واحد در هر عضله است.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استرابیسم ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید

 

دوز بوتاکس در کودکان

بوتاکس برای برخی موارد خاص در کودکان تأیید شده است. در زیر ، این موارد را لیست می کنیم و دوز توصیه شده معمول برای هر یک از آنها را تشریح می کنیم.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط ذکر شده در زیر ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

مقدار مصرف اسپاستیستی اندام فوقانی و تحتانی کودکان

بوتاکس برای درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی در کودکان ۲ سال به بالا تأیید شده است. دوز معمول این استفاده براساس وزن بدن کودک است.

دوز بوتاکس برای اسپاستیسیته به سایز، محل و تعداد عضلات آسیب دیده و همچنین شدت اسپاستیسیته کودک بستگی دارد. کل دوز محاسبه شده به چند تزریق تقسیم می شود که به عضلات درگیر تزریق می شود.

درمان بوتاکس برای اسپاستیسیته ممکن است با از بین رفتن اثر دارو تکرار شود. اما فاصله هر جلسه درمانی باید حداقل ۱۲ هفته باشد.

دوز توصیه شده توسط پزشک کودک شما ممکن است هر بار که بوتاکس داده می شود تغییر کند. دوزها به نحوه پاسخ کودک شما به تزریقات قبلی بستگی دارد.

دوز بوتاکس در اسپاستیستی اندام فوقانی در کودکان

دوز توصیه شده برای اسپاستیسیته اندام فوقانی از ۳ تا ۶ واحد در هر کیلوگرم از وزن بدن است. دوز کلی داده شده در یک جلسه درمانی نباید بیشتر از ۶ واحد بوتاکس به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یا ۲۰۰ واحد باشد ، هر کدام از اینها که کمتر باشد.

 

مقدار مصرف بوتاکس در اسپاستیستی اندام تحتانی در کودکان

دوز توصیه شده برای اسپاستیسیته اندام تحتانی از ۴ تا ۸ واحد در هر کیلوگرم وزن بدن است. کل دوز داده شده در یک جلسه درمانی نباید بالاتر از ۸ واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یا ۳۰۰ واحد باشد ، هر کدام که کمتر باشد.

 

دوز بوتاکس در اسپاستیسیته اندام که بیش از یک اندام را در کودک درگیر کرده است

در برخی موارد ، هر دو پای راست و چپ یا هر دو دست و پاها با بوتاکس درمان می شوند. در این موارد ، مقدار کل بوتاکس در یک دوره ۳ ماهه نباید بیشتر از ۱۰ واحد به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن یا ۳۴۰ واحد باشد ، هر کدام که مقدار کمتری باشد.

 

مقدار مصرف بوتاکس در بلفارواسپاسم کودکان

دوز توصیه شده بوتاکس برای بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) در کودکان همان میزان توضیح داده شده در بالا برای بزرگسالان است. برای جزئیات به بخش بالا مراجعه کنید.

 

مقدار بوتاکس در استرابیسم کودکان

دوز توصیه شده بوتاکس برای استرابیسم کودکان همان میزان توضیح داده شده در بالا برای بزرگسالان است. برای جزئیات به بخش بالا مراجعه کنید.

 

اگر یک دوز را فراموش کنم چکار کنم؟

اگر یک جلسه تزریق بوتاکس خود را از دست دادید ، برای تنظیم مجدد زمان با مطب پزشک خود تماس بگیرید.

و برای اطمینان از اینکه وقت قبلی خود برای تزریق را از دست ندهید ، سعی کنید یادآوری آن را در گوشی خود تنظیم کنید و قرار دادن یادداشتی در تقویمتان نیز ممکن است مفید باشد.

 

آیا من نیاز به استفاده طولانی مدت از این دارو دارم؟

بوتاکس به عنوان یک درمان طولانی مدت در بیشتر موارد تأییدشده، مورد استفاده قرار می گیرد. برای این مشکلات ، ممکن است دارو طبق توصیه پزشک به طور مکرر تجویز شود. اما برای استرابیسم ، یک جلسه تزریق بوتاکس ممکن است مشکل را اصلاح کند.

اگر شما و پزشکتان تشخیص دهید که بوتاکس برای شما بی خطر و موثر است ، به احتمال زیاد در بیشتر موارد از دارو استفاده خواهید کرد.

 

سوالات متداول در مورد بوتاکس

در اینجا پاسخ برخی از سوالات متداول در مورد بوتاکس آورده شده است.

 

آیا بوتاکس برای میگرن به کاهش چین و چروک ها کمک می کند؟

ممکن است، بسته به محل چین و چروک های پوست. اما بوتاکس برای میگرن برای این استفاده تأیید نشده است.

بوتاکسی که برای کنترل میگرن و سایر مشکلات سلامتی تأیید شده است ، دارویی متفاوت از بوتاکس زیبایی است. هر دو نوع حاوی یک دارو هستند. با این حال ، بوتاکس زیبایی برای کاهش چین و چروک ها مورد تایید می باشد.

برای درمان میگرن ، بوتاکس به همان نقاطی که در آن بوتاکس زیبایی تزریق می شود ، روی پیشانی تزریق می گردد. همانند تزریقات بوتاکس زیبایی، تزریق بوتاکس درمانی نیز می تواند خطوط اخم بین ابروها را کاهش دهد. این تزریق ها همچنین می توانند چین های افقی پیشانی را کاهش دهند.

با این حال بعید است بوتاکس درمانی به کاهش چین و چروک های اطراف چشم شما کمک کند (خطوط پنجه کلاغی نامیده می شود) زیرا به آن نواحی تزریق نمی شود تا به کاهش چین و چروک ها کمک کند.

اگر در مورد بوتاکس درمانی و بوتاکس زیبایی سوالی دارید ، به بخش بالا با عنوان “بوتاکس چیست؟” مراجعه کنید یا با دکتر خود صحبت کنید

 

در صورت قطع استفاده از بوتاکس چه اتفاقی خواهد افتاد؟

اگر استفاده از بوتاکس را متوقف کنید ، اثرات دارو پس از حدود ۱۲ هفته از آخرین تزریق شما از بین می رود. در برخی موارد ، این می تواند منجر به بازگشت مشکل شما شود. در مورد میگرن مزمن ، این وضعیت حتی ممکن است از قبل از درمان بدتر شود.

اگر در مورد قطع درمان بوتاکس سوالی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند با شما توضیح دهند که قطع درمان چگونه بر مشکل شما تأثیر می گذارد.

 

آیا بوتاکس یک استروئید ( کورتون) است؟

نه ، بوتاکس یک استروئید نیست. استروئیدها (کورتیکواستروئیدها نیز نامیده می شوند) داروهایی هستند که التهاب را در بدن شما کاهش می دهند.

در عوض ، بوتاکس یک نوروتوکسین است. این دارو از طریق مهار اعصاب در ارسال پیام کار می کند. بوتاکس از سمی ساخته می شود که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم Clostridium botulinum تولید می شود.

 

آیا استفاده از بوتاکس برای افراد مسن بی خطر و ایمن است؟

بله ، به طور کلی بوتاکس برای استفاده در افراد مسن بی خطر است. در مطالعات بالینی ، تفاوتی در ایمنی کلی دارو بین افراد مسن و افراد جوان وجود ندارد.

با این حال ، در افرادی که از بوتاکس برای مثانه بیش فعال (OAB) استفاده می کنند ، عوارض جانبی خاصی در افراد مسن بیشتر از افراد جوان است. این عوارض جانبی شامل عفونت ادراری (UTI) و مشکل در تخلیه مثانه بود.

اگر با توجه به سنتان در مورد ایمنی استفاده از بوتاکس سوالی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید.

برای کسب اطلاعات در مورد OAB ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

آیا بوتاکس برای درمان میگرن وستیبولار (دهلیزی) استفاده می شود؟

بوتاکس به طور خاص برای درمان میگرن وستیبولار مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین مشخص نیست که آیا بوتاکس یک درمان موثر برای این بیماری است یا خیر.

در میگرن دهلیزی ، حملات مکرر منگی سر یا سرگیجه (احساس چرخش) وجود دارد. شنوایی و بینایی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. این حملات ممکن است با علائم دیگر میگرن مانند حالت تهوع و سردرد همراه باشد اما ممکن است خود به تنهایی نیز رخ دهد.

پزشک ممکن است بوتاکس را برای میگرن دهلیزی تجویز کند. اما به خاطر داشته باشید که این یک استفاده off-label است. (در استفاده off-label ، دارویی که برای برخی شرایط تأیید شده باشد ، برای شرایط دیگری استفاده می شود.)

اگر می خواهید از بوتاکس برای میگرن دهلیزی استفاده کنید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند گزینه های مناسب درمانی را برای بیماری شما توصیه کنند.

 

گزینه های جایگزین بوتاکس

داروهای دیگری نیز موجود است که می توانند مشکلات شما را درمان کنند. بعضی از آنها ممکن است گزینه مناسبتری نسبت به بقیه باشد. اگر می خواهید جایگزینی برای بوتاکس پیدا کنید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند در مورد سایر داروهایی که ممکن است برای شما مفید باشد، به شما توضیح دهند.

توجه: برخی از داروهایی که برای درمان این مشکلات خاص در اینجا ذکر شده اند، off-label استفاده می شوند. استفاده off-label زمانی است که دارویی که برای درمان یک بیماری تأیید شده باشد ، برای درمان بیماری دیگری استفاده می شود.

 

گزینه های جایگزین برای میگرن مزمن

نمونه هایی از داروهای دیگری که می توانند برای جلوگیری از سردردهای میگرنی مزمن استفاده شوند عبارتند از:

• بتا بلاکرهای خاص ، مانند:

o  پروپرانولول (Inderal)

o  متوپرولول (Lopressor)

• برخی مسدود کننده های کانال کلسیم ، مانند:

o  وراپامیل

o  نیفدیپین

• داروهای ضد افسردگی خاصی مانند:

o  آمی تریپتیلین

o  ونلافاکسین  (Effexor XR)

• داروهای تشنج خاصی مانند:

o  توپیرامات  (Topamax)

o  سدیم دی والپروکس

o  سدیم والپروات

• آنتاگونیست های مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP) ، مانند:

o   داروی erenumab-aooe (Aimovig)

o   داروی  fremanezumab-vrfm (Ajovy)

o  داروی galcanezumab-gnlm (Emgality)

برای کسب اطلاعات در مورد میگرن مزمن ، به بخش “بوتاکس برای میگرن مزمن” در بالا مراجعه کنید.

 

گزینه های جایگزین برای اختلالات ادراری یا مثانه

نمونه هایی از داروهای دیگر که ممکن است برای درمان اختلالات ادراری یا مثانه استفاده شوند عبارتند از:

• داروهای آنتی کولینرژیک ، مانند:

o  اکسی بوتینین

o  سولیفناسین

o   تولترودین (دیترول)

o   فسوترودین (توویاز)

o   تروسپیوم

o   داریفناسین  (Enablex)

• ایمی پرامین
• میرابگرون

برای کسب اطلاعات در مورد اختلالات ادراری و مثانه که بوتاکس برای درمان آن استفاده می شود ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

گزینه های جایگزین برای اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی

نمونه هایی از داروهای دیگر که می توانند برای درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی استفاده شوند  عبارتند از:

• باکلوفن
• گاباپنتین
• دیازپام (والیوم)
• دانترولن سدیم
• ابوبوتولینوم توکسین A (دیسپورت)
• اینکوبوتولینوم توکسین A (زئومین)

برای کسب اطلاعات در مورد اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

گزینه های جایگزین برای دیستونی گردن

نمونه هایی از داروهای دیگر که می توانند برای درمان دیستونی گردن استفاده شوند عبارتند از:

• دیازپام (والیوم)
• توپیرامات (Topamax)
• تری هگزی فنیدیل
• بنزتروپین (کوژانتین)
• لوودوپا / کاربیدوپا (Sinemet)
• ابوبوتولینوم توکسین A (دیسپورت)
• اینکوبوتولینوم توکسین A (زئومین)
• ریمابوتولینوم توکسین B (میوبلاک)

برای اطلاعات در مورد دیستونی گردن ، به بخش “سایر موارد استفاده برای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

گزینه های جایگزین برای هایپریدروز شدید زیر بغل

نمونه هایی از داروهای دیگر که ممکن است برای درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل استفاده شوند عبارتند از:

• اکسی بوتینین (Ditropan XL)
• بنزتروپین (کوژانتین)
• پروپانتلین
• گلیکوپیرونیم (Qbrexza)

برای کسب اطلاعات در مورد هایپرهیدروز شدید زیر بغل ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

گزینه های جایگزین برای مشکلات عضلانی چشم ، مانند بلفارواسپاسم یا استرابیسم

نمونه هایی از داروهای دیگر که ممکن است برای درمان مشکلات عضلانی چشم استفاده شود ، مانند بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) یا استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها):

• اینکوبوتولینوم توکسین A (زئومین)

برای اطلاعات در مورد بلفارواسپاسم و استرابیسم ، به بخش “سایر کاربردهای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

بوتاکس در مقایسه با آیموویگ Aimovig

ممکن است تعجب کنید که بوتاکس چگونه با سایر داروهایی که برای استفاده های مشابه تجویز می شوند مقایسه می شود. در اینجا تفاوت ها و تشابه های بوتاکس و آیموویگ را بررسی می کنیم.

عناصر

بوتاکس حاوی داروی اونابوتولینوم A  است ، در حالی که آیموویگ حاوی داروی erenumab-aooe است. این داروها به طبقات مختلف دارویی تعلق دارند. (یک کلاس دارویی گروهی از داروها را توصیف می کند که همه با یک روش عمل می کنند.)

موارد استفاده

بوتاکس برای موارد زیر مورد تایید FDA است:

جلوگیری از سردرد در بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن

• درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار ، فوریت و تکرر ادرار
• درمان بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا آسیب نخاعی ، در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباضات غیرارادی عضلات) در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی در کودکان ۲ سال به بالا
• درمان دیستونی گردن (اسپاسم عضلانی غیرارادی در گردن) در بزرگسالان
• درمان بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که مربوط به دیستونی (اسپاسم عضلات غیر ارادی) است. برای این منظور ، بوتاکس می تواند در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا استفاده شود
• درمان استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم ها) در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل) در بزرگسالان

بوتاکس برای درمان هر یک از این مشکلات در شرایط خاص تأیید شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از بوتاکس برای این مشکلات ، به بخش های “بوتاکس برای میگرن مزمن” و “سایر موارد استفاده برای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

از طرف دیگر ، آیموویگ فقط برای جلوگیری از میگرن در بزرگسالان تأیید شده است.

 

اشکال دارویی و تجویز دارو

بوتاکس به صورت پودر در داخل ویال های یکبار مصرف وجود دارد. این دارو به یک محلول مخلوط شده و به صورت تزریق توسط پزشکان انجام می شود.

در بیشتر موارد استفاده ، بوتاکس از طریق تزریق عضلانی (تزریق به عضله) تجویز می شود و بسته به مشکلاتی که تحت درمان است ، به عضلات مناطق مختلف بدن تزریق می شود.

برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، بوتاکس به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این تزریق با استفاده از یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که به مثانه وارد می شود.

برای تعریق بیش از حد ، بوتاکس به پوست زیر بغل تزریق می شود.

تزریق بوتاکس به طور معمول هر ۱۲ هفته یک بار انجام می شود.

آیموویگ دارویی است که به دو شکل وجود دارد: قلم تزریقی آماده و سرنگ آماده و از طریق تزریق زیر جلدی (تزریق زیر پوست) انجام می شود. می توانید آمپول های آیموویگ را در خانه به خودتان تزریق کنید. اینها هر ماه یک بار تزریق می شوند.

 

عوارض جانبی و خطرات

بوتاکس و آیموویگ می توانند برخی عوارض جانبی مشابه را ایجاد کنند ، اما برخی عوارض جانبی آنها متفاوت است. در زیر نمونه هایی از این عوارض جانبی آورده شده است.

عوارض جانبی خفیف

این لیست ها شامل حداکثر ۱۰ مورد از عوارض جانبی خفیف است که می تواند با بوتاکس ، با آیموویگ یا با هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• عوارضی که می تواند با بوتاکس رخ دهد:

درد ، حساسیت ، قرمزی ، تورم ، کبودی ، خونریزی یا عفونت در محل های تزریق بوتاکس

ضعف عضلانی ناخواسته در نزدیکی محل های تزریق بوتاکس

o   حالت تهوع

o   تب

o  درد های عضلانی

o  عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی ، مانند سرماخوردگی

o   سردرد

o  گردن درد

o  افتادگی پلک ها

• عوارضی که می تواند با آیموویگ رخ دهد:

–  قرمزی ، خارش پوست و درد در محل های تزریق آیموویگ

o   یبوست

o  گرفتگی عضلات

• عوارضی که می تواند با هر دوی بوتاکس و آیموویگ رخ دهد:

o  اسپاسم عضله

عوارض جانبی جدی

این لیست ها حاوی نمونه هایی از عوارض جانبی جدی است که می تواند با بوتاکس ، با آیموویگ یا با هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• عوارضی که می تواند با بوتاکس رخ دهد:

o  گسترش اثرات سم ، این ممکن است منجر به مشکل تنفس یا بلع شود که ممکن است تهدید کننده حیات باشد

o  زخم قرنیه (زخم باز روی پوشش شفاف جلوی چشم) که به دلیل کاهش پلک زدن در افرادی است که از بوتاکس برای بلفارواسپاسم استفاده می کنند

o  احتباس ادرار (عدم توانایی تخلیه مثانه) در افرادی که از بوتاکس برای بی اختیاری ادرار استفاده می کنند

• عوارضی که می تواند با آیموویگ رخ دهد:

o  یبوست شدید که ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد یا نیاز به جراحی داشته باشد

o  فشار خون بالا که منجر به بستری شدن در بیمارستان می شود

• عوارضی که می تواند با هر دوی بوتاکس و آیموویگ رخ دهد:

o  واکنش شدید آلرژیک

بوتاکس دارای هشدار جعبه ای برای انتشار اثرات سم است. این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) است. هشدار جعبه ای در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد ، به پزشکان و بیماران هشدار می دهد.

 

اثربخشی

بوتاکس و آیموویگ کاربردهای مختلفی دارند که توسط FDA تأیید شده اند ، اما هر دو برای جلوگیری از میگرن مزمن استفاده می شوند.

این داروها در مطالعات بالینی به طور مستقیم مقایسه نشده اند. اما مطالعات جداگانه نشان داده است که بوتاکس و آیموویگ در جلوگیری از میگرن مزمن موثر هستند.

 

بوتاکس و آیموویگ هر دو داروهایی با نام تجاری هستند. در حال حاضر هیچ فرم ژنریکی از این دو دارو وجود ندارد. داروهای با نام تجاری معمولاً هزینه بیشتری نسبت به داروهای ژنریک دارند.

 

بوتاکس در مقایسه با توپامکس

ممکن است تعجب کنید که بوتاکس چگونه با سایر داروهایی که برای استفاده های مشابه تجویز می شوند مقایسه می شود. در اینجا بررسی می کنیم که بوتاکس و توپامکس با یکدیگر چقدر تشابه و تفاوت دارند.

عناصر

بوتاکس حاوی داروی اونابوتولینوم A  است ، در حالی که توپامکس Topamax حاوی داروی توپیرامات است. این داروها به طبقات مختلف دارویی تعلق دارند. (یک کلاس دارویی گروهی از داروها را توصیف می کند که به به یک روش عمل می کنند.)

کاربردها

بوتاکس برای موارد زیر مورد تایید FDA است:

جلوگیری از سردرد در بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن

• درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار ، فوریت و تکرر ادرار
• درمان بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا آسیب نخاعی ، در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی (انقباضات غیرارادی عضلات) در بزرگسالان
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی یا تحتانی را در کودکان ۲ سال به بالا
• درمان دیستونی گردن (اسپاسم عضلانی غیرارادی در گردن) در بزرگسالان
• درمان بلفارواسپاسم (پلک زدن غیرقابل کنترل) که مربوط به دیستونی (اسپاسم غیر ارادی عضلات) است. برای این منظور ، بوتاکس می تواند در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا استفاده شود
• درمان استرابیسم (لوچی یا انحراف چشم) در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل) در بزرگسالان

بوتاکس برای درمان هر یک از این شرایط در شرایط خاص تأیید شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از بوتاکس برای این شرایط ، به بخش های “بوتاکس برای میگرن مزمن” و “سایر موارد استفاده برای بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

از طرف دیگر ، توپامکس برای این کاربردها تایید شده است:

• جلوگیری از میگرن در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا
• درمان صرع (به ویژه حملات تونیک-کلونیک با شروع جزئی یا اولیه) در بزرگسالان و کودکان ۲ سال به بالا. برای این استفاده ، دارو به عنوان تنها درمان تجویز می شود
• درمان صرع (به طور خاص ، تشنج با شروع نسبی ، تشنج اولیه تونیک-کلونیک یا تشنج همراه با سندرم لنوکس-گاستاوت) در بزرگسالان و کودکان ۲ سال به بالا. برای این استفاده ، دارو در ترکیب با سایر درمانها تجویز می شود

اشکال دارویی و تجویز دارو

بوتاکس به صورت پودر در داخل ویال های یکبار مصرف وجود دارد. این با یک محلول مخلوط شده و به صورت آمپول توسط پزشک تزریق می شود.

در بیشتر موارد استفاده ، بوتاکس از طریق تزریق عضلانی (تزریق به عضله) تجویز می شود و بسته به شرایطی که تحت درمان است ، به عضلات مناطق مختلف بدن تزریق می شود.

برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار ناشی از اختلال عصبی ، بوتاکس به عضله دترسور مثانه تزریق می شود. این تزریق با استفاده از یک لوله نازک به نام سیستوسکوپ انجام می شود که به مثانه وارد می شود.

برای تعریق زیاد ، بوتاکس به پوست زیر بغل تزریق می شود.

تزریق بوتاکس به طور معمول هر ۱۲ هفته یک بار انجام می شود.

از طرف دیگر ، توپامکس به صورت قرص و کپسول است و به صورت خوراکی و هر روز دو بار مصرف می شود

عوارض جانبی و خطرات

بوتاکس و توپامکس می توانند عوارض جانبی مشابه و متفاوتی ایجاد کنند. در زیر نمونه هایی از این عوارض جانبی آورده شده است.

عوارض جانبی خفیف

این لیست ها شامل حداکثر ۱۰ مورد از عوارض جانبی خفیف است که می تواند با بوتاکس ، با توپامکس یا با هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• عوارضی که می تواند با بوتاکس رخ دهد:

درد ، حساسیت ، قرمزی ، تورم ، کبودی ، خونریزی یا عفونت در محل های تزریق بوتاکس

o ضعف عضلانی ناخواسته در نزدیکی محل های تزریق بوتاکس

o تب

o دردهای عضلانی

o سردرد

o گردن درد

o افتادگی پلک ها

• عوارضی که می تواند با توپامکس رخ دهد:

o احساس سوزن سوزن شدن در بدن

o  از دست دادن اشتها

o  کاهش وزن

o  اسهال

o  مشکل در تمرکز، حافظه یا گفتار

o  احساس تغییر در طعم و مزه

o سرگیجه

o خواب آلودگی

• عوارضی که می تواند با بوتاکس و توپامکس بروز کند:

o حالت تهوع

o عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی ، مانند سرماخوردگی

عوارض جانبی جدی

این لیست ها حاوی نمونه هایی از عوارض جانبی جدی است که می تواند با بوتاکس ، با توپامکس یا با هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• عوارضی که می تواند با بوتاکس رخ دهد:

o  گسترش اثرات سم ، که ممکن است منجر به مشکل تنفس یا بلع شود و این می تواند زندگی را تهدید کند

o  زخم قرنیه (زخم باز روی پوشش شفاف جلوی چشم) که به دلیل کاهش پلک زدن در افرادی است که از بوتاکس برای بلفارواسپاسم استفاده می کنند

o  احتباس ادرار (عدم توانایی تخلیه مثانه) در افرادی که از بوتاکس برای بی اختیاری ادرار استفاده می کنند

• عوارضی که می تواند با توپامکس رخ دهد:

o  مشکلات چشمی ، مانند تغییرات بینایی یا افزایش فشار چشم

o کاهش تعریق و افزایش دمای بدن

o  اسیدوز متابولیک (افزایش سطح اسید در خون)

o سطح بالای آمونیاک در خون

o ا فکار یا اقدام به خودکشی

o آسیب جنینی، اگر در دوران بارداری مصرف شود

• عوارضی که می تواند با بوتاکس و توپامکس بروز کند:

o واکنش شدید آلرژیک

بوتاکس دارای هشدار جعبه ای برای انتشار اثرات سم است. این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. هشدار جعبه ای در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد ، به پزشکان و بیماران هشدار می دهد.

اثربخشی

بوتاکس و توپامکس کاربردهای مختلفی دارند که توسط FDA تأیید شده اند ، اما هر دو برای جلوگیری از میگرن مزمن استفاده می شوند.

استفاده از بوتاکس و توپامکس در جلوگیری از میگرن به طور مستقیم در یک مطالعه بالینی مقایسه شده اند. در این مطالعه ، داروها تقریبا به یک اندازه در جلوگیری از میگرن موثر بودند.

به عنوان مثال ، طی ۱۲ هفته درمان:

• ۷۹٫۲% از افرادی که بوتاکس دریافت کرده اند ، در حملات میگرنی بهبود کلی داشته اند
• ۷۰٫۸% از افرادی که توپامکس مصرف کردند همان نتیجه را داشتند

علاوه بر این ، تعداد متوسط ​​روزهای سردرد در ماه کاهش یافته بود:

• ۸٫۰ روز در افرادی که بوتاکس دریافت کرده بودند
• ۸٫۱ روز در افرادی که توپامکس  مصرف کرده بودند

اگر می خواهید یکی از این داروها را برای جلوگیری از میگرن مزمن استفاده کنید ، با پزشک خود در مورد اینکه کدام دارو مناسب شماست صحبت کنید.

 

بوتاکس و توپامکس هر دو داروهایی با نام تجاری هستند. در حال حاضر هیچ فرم ژنریک از بوتاکس وجود ندارد. در حالی که یک فرم ژنریک از توپامکس موجود است. داروها با نام تجاری معمولاً هزینه بیشتری نسبت به داروهای ژنریک دارند.

 

بوتاکس و الکل

تداخل بوتاکس با الکل شناخته شده نیست و الکل بر عملکرد این دارو تأثیر نمی گذارد. با این حال ، نوشیدن الکل پس از تزریق بوتاکس می تواند خطر برخی عوارض جانبی را افزایش دهد. نمونه هایی از این عوارض جانبی عبارتند از:

• سردرد
• سرگیجه
• خستگی
• تاری دید

اگر الکل می نوشید ، با پزشک خود درمورد اینکه چه مقدار نوشیدن برای شما هنگام استفاده از بوتاکس ایمن است صحبت کنید.

 

تداخلات دارویی بوتاکس

بوتاکس می تواند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد. تداخلات مختلف می تواند اثرات مختلفی ایجاد کند. به عنوان مثال ، برخی از تداخلات می تواند در عملکرد دارو اختلال ایجاد کند. سایر تداخلات می تواند میزان عوارض جانبی را افزایش دهد یا شدیدتر کنند.

بوتاکس و سایر داروها

در زیر لیستی از داروهایی که می توانند با بوتاکس تداخل داشته باشند آورده شده است. این لیست ها شامل تمام داروهایی که ممکن است با بوتاکس تداخل داشته باشند نیست.

قبل از مصرف بوتاکس ، با پزشک خود صحبت کنید. به وی درباره تمام داروهای تجویز شده ، داروهای بدون نسخه و سایر داروهایی که می خورید بگویید. همچنین او را در جریان ویتامین ها ، گیاهی و مکمل هایی که استفاده می کنید قرار دهید. به اشتراک گذاری این اطلاعات می تواند به شما کمک کند تا از تداخلات احتمالی جلوگیری کنید.

اگر در مورد تداخلات دارویی که ممکن است روی شما تأثیر بگذارد سوالی دارید ، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

بوتاکس و رقیق کننده های خون

تزریق بوتاکس می تواند باعث کبودی یا خونریزی شود. اما اگر داروهای رقیق کننده خون نیز مصرف کنید ، احتمال این رخدادها زیادتر می شود.

نمونه هایی از داروهای رقیق کننده خون عبارتند از:

• داروهای ضد انعقاد مانند:

o وارفارین (کومادین)

o  ریواروکسابان

• ضد پلاکت ها ، مانند:

o آسپرین

o  دی پیریدامول (Persantine)

اگر داروی رقیق کننده خون مصرف می کنید ، با پزشک خود در مورد خطر کبودی یا خونریزی در تزریق بوتاکس صحبت کنید. پزشک شما ممکن است توصیه کند قبل از تزریق بوتاکس ، رقیق کننده خون را به طور موقت قطع کنید.

بوتاکس و آنتی کولینرژیک ها

آنتی کولینرژیک ها برای درمان بیماری های مختلفی از جمله بی اختیاری ادرار و اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون استفاده می شوند.

مصرف داروی آنتی کولینرژیک هنگام تزریق بوتاکس می تواند خطر بروز برخی عوارض جانبی را افزایش دهد. این عوارض جانبی شامل تاری دید ، خشکی دهان ، خشکی چشم یا مشکل در ادرار کردن است.

نمونه هایی از داروهای آنتی کولینرژیک که می توانند خطر ابتلا به عوارض جانبی را در همراهی با بوتاکس افزایش دهند عبارتند از:

• اکسی بوتینین
• سولیفناسین
• تولترودین (دیترول)
• فسوترودین (توویاز)
• تروسپیوم
• داریفنسین
• تری هکزی فنیدیل
• بنزتروپین (کوژ-نتین)
• پروپانتلین

اگر داروی آنتی کولینرژیک مصرف می کنید ، قبل از شروع بوتاکس با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند توصیه کنند که آیا باید داروی خود را در حین تزریق بوتاکس ادامه دهید یا خیر.

شل کننده های عضلات و بوتاکس

بوتاکس می تواند باعث ضعف عضلانی ناخواسته در اطراف ناحیه تزریق دارو شود و مصرف داروی شل کننده عضلات قبل یا بعد از تزریق بوتاکس می تواند خطر ابتلا به این عارضه جانبی را افزایش دهد.

نمونه هایی از شل کننده های عضلانی عبارتند از:

• باکلوفن (گابلوفن ، لیورسال ، اوزوباکس)
• دیازپام (والیوم)
• دانترولن سدیم (دانتریوم)

اگر شل کننده عضله مصرف می کنید ، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می تواند توصیه کنند که آیا در موقع تزریق بوتاکس باید به مصرف آن ادامه دهید یا خیر.

به خاطر داشته باشید که برخی شل کننده های عضلانی گاهی در طی اقدامات جراحی همراه با بیهوشی تجویز می شوند. اگر جراحی کرده اید و قصد انجام بوتاکس را دارید حتما به پزشک خود بگویید.

بوتاکس و آنتی بیوتیک های خاص

برخی از آنتی بیوتیک ها می توانند خطر عوارض جانبی مانند ضعف عضلانی ناخواسته توسط بوتاکس را افزایش دهند.

نمونه هایی از این آنتی بیوتیک ها عبارتند از:

• نئومایسین
• آمیکاسین
• جنتامایسین
• توبرامایسین

اگر اخیراً با یکی از این آنتی بیوتیک ها درمان تحت درمان بوده اید، حتماً قبل از تزریق بوتاکس به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک در صورتی که بوتاکس برای شما ایمن باشد آن را به توصیه می کند.

اگر به درمان با یکی از این آنتی بیوتیک ها نیاز دارید ، در صورت استفاده از بوتاکس به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک به شما توصیه خواهد کرد که آیا مصرف آنتی بیوتیک برای شما بی خطر است یا اینکه به جای آن باید آنتی بیوتیک دیگری مصرف کنید.

بوتاکس و سایر محصولات سم بوتولینوم

بوتاکس حاوی داروی اونابوتولینوم توکسین A  است. این ماده از سمی ساخته شده است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم Clostridium botulinum  تولید می شود. اگر بوتاکس همزمان یا در طی ماه های اخیر همراه با محصولات دیگر سم بوتولینوم تزریق شود ، می تواند باعث ضعف شدید عضلات شود.

نمونه هایی از سایر محصولات سم بوتولینوم عبارتند از:

• ریمابوتولینوم توکسین B (میوبلاک)
• ابوبوتولینوم توکسین A (دیسپورت)
• اینکوبوتولینوم توکسین A (زئومین)

اگر محصول دیگر از سم بوتولینوم دریافت کرده اید ، حتماً قبل از تزریق بوتاکس به پزشک خود اطلاع دهید. تا زمانی که اثرات محصول دیگر از بین نرود ، نباید بوتاکس تزریق شود.

بوتاکس و محصولات گیاهی و مکمل ها

هیچ محصول گیاهی یا مکمل دیگری وجود ندارد که به طور خاص تداخلش با بوتاکس گزارش شده باشد. با این حال ، اگر در حال استفاده از این محصولات هستید، قبل از انجام بوتاکس ، باید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

بوتاکس و غذاها

هیچ غذایی وجود ندارد که به طور خاص تداخلش با بوتاکس گزارش شده باشد. اگر در مورد تداخل خوردن برخی غذاها با بوتاکس سوالی دارید ، با پزشک خود در میان بگذارید.

 

اقدامات احتیاطی بوتاکس

این دارو با چندین احتیاط همراه است.

هشدار FDA : گسترش اثرات سموم

این دارو دارای هشدار جعبه ای است. این جدی ترین هشدار سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) است. هشدار جعبه ای در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد ، به پزشکان و بیماران هشدار می دهد.

در برخی موارد ، اثرات بوتاکس ممکن است از محلی که در آن تزریق شده است گسترش یابد. این می تواند یک بیماری جدی به نام بوتولیسم ایجاد کند ، که ممکن است منجر به علائمی شود، از قبیل:

• کمبود انرژی
• ضعف عضلانی در سراسر بدن
• افتادگی پلک ها
• دو بینی
• از دست دادن کنترل مثانه
• خشونت صدا
• مشکل در صحبت کردن
• مشکل تنفس
• مشکل در بلع

این علائم می تواند ساعت ها ، روزها یا هفته ها پس از تزریق بوتاکس رخ دهد. در صورت بروز علائم بوتولیسم ، حتی اگر بلافاصله بعد از تزریق بوتاکس نباشد ، حتماً به پزشک اطلاع دهید.

توجه به این نکته مهم است که مشکلات تنفسی و بلع ناشی از بوتاکس ممکن است گاهی تهدید کننده زندگی باشد. خطر این مشکلات در افرادی که قبلاً مشکلات تنفسی یا بلع داشته اند بیشتر است.

اگر پس از تزریق بوتاکس در تنفس ، بلع یا گفتار مشکل داشتید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اما اگر علائم شما تهدید کننده حیات است ، با شماره ۱۱۵ یا شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

سایر اقدامات احتیاطی

قبل از مصرف بوتاکس ، با پزشک خود در مورد سابقه پزشکی خود صحبت کنید. اگر مشکلات پزشکی خاصی یا سایر عوامل موثر بر سلامتیتان دارید ، بوتاکس ممکن است برای شما مناسب نباشد. اینها شامل این مواردند:

• عفونت در محلی که باید تزریق در آنجا انجام شود. اگر در یکی از محل های تزریقی که برایتان برنامه ریزی شده عفونت دارید ، نباید تزریق بوتاکس انجام دهید. اگر عفونت دارید ، تزریق بوتاکس باید تا زمان رفع عفونت به تعویق بیفتد. و در مورد اینکه آیا عفونت باید با دارو درمان شود با پزشک خود صحبت کنید.
• عفونت دستگاه ادراری (UTI) . اگر از بوتاکس برای درمان بی اختیاری ادرار استفاده می کنید و در حال حاضر دارای UTI هستید ، نباید آمپول بوتاکس را دریافت کنید. تزریق بوتاکس باید تا زمان از بین رفتن عفونت ادراری به تعویق بیفتد. با پزشک خود درمورد اینکه آیا UTI باید با دارو درمان شود صحبت کنید. و اگر مرتباً دچار عفونت ادراری می شوید ، با پزشک خود در مورد مناسب بودن بوتاکس مشورت کنید.
• مشکل در تخلیه مثانه. اگر از بوتاکس برای درمان بی اختیاری ادرار استفاده می کنید ، اگر نمی توانید مثانه خود را کاملا خالی کنید ، نباید آمپول بوتاکس را دریافت کنید. (اگر از سوند برای تخلیه مثانه خود استفاده می کنید ، این احتیاط شامل شما نمی شود.) اگر در تخلیه مثانه خود مشکلی دارید ، قبل از دریافت بوتاکس با پزشک خود مشورت کنید.
• واکنش آلرژیک. اگر به بوتاکس یا هر یک از مواد تشکیل دهنده آن واکنش آلرژیک داشته اید ، نباید آمپول بوتاکس را دریافت کنید. در صورت واکنش آلرژیک به هر یک از محصولات دیگر تولید شده از سم بوتولینوم ، نباید تزریق بوتاکس را انجام دهید. این محصولات شامل میوبلاک، دیسپورت و زئومین هستند. در مورد سایر داروهایی که ممکن است گزینه های بهتری برای شما باشند از پزشک خود مشاوره بگیرید.
• اختلالات عصبی عضلانی. در موارد اختلالات عصبی عضلانی ، اعصاب شما با عضلات ارتباط خوبی برقرار نمی کنند. نمونه هایی از این اختلالات شامل اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) ، میاستنی گراو (MG) و سندرم لامبرت-ایتون است. اگر یکی از این اختلالات را داشته باشید ، ممکن است خطر برخی عوارض جانبی بوتاکس افزایش داشته باشد. این عوارض جانبی شامل ضعف عضلانی ، دوبینی، افتادگی پلک ، اشکال در تکلم ، اشکال در بلع یا تنفس می شود. اگر به یکی از اختلالات عصبی عضلانی مبتلا هستید ، با پزشک خود در مورد مناسب بودن بوتاکس صحبت کنید. در صورت دریافت بوتاکس ، پزشکتان، شما را از نظر این عوارض جانبی تحت نظر قرار می دهد.
• جراحی برنامه ریزی شده. داروهای خاصی که ممکن است با بیهوشی در طی مراحل جراحی استفاده شوند می توانند خطر عوارض جانبی با بوتاکس را افزایش دهند. اگر جراحی برنامه ریزی شده ای دارید ، با پزشک خود درمورد اینکه آیا استفاده از بوتاکس در حوالی زمان جراحیتان مناسب است یا خیر صحبت کنید.
• بارداری. مشخص نیست که آیا استفاده از بوتاکس در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. برای اطلاعات بیشتر ، لطفاً به بخش “بوتاکس و بارداری” در بالا مراجعه کنید.
• شیر دهی. مشخص نیست بوتاکس به شیر مادر منتقل می شود یا بر تولید شیر مادر تأثیر می گذارد یا خیر. برای اطلاعات بیشتر ، لطفاً به بخش “بوتاکس و شیردهی” در بالا مراجعه کنید.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اثرات منفی احتمالی بوتاکس ، به بخش “عوارض جانبی بوتاکس” در بالا مراجعه کنید.

 

اطلاعات حرفه ای در مورد بوتاکس

اطلاعات زیر برای پزشکان و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی ارائه شده است.

موارد مصرف

بوتاکس برای کاربردهای زیر دارای تاییدیه FDA است:

• پیشگیری از سردرد در بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن. سردرد حداقل ۴ ساعت در روز و حداقل ۱۵ روز در ماه به عنوان میگرن تعریف می شود.
• درمان مثانه بیش فعال (OAB) در بزرگسالان با بی اختیاری ادرار، فوریت و تکرر ادرار. برای این کاربرد ، بوتاکس در مواردی پیشنهاد داده می شود که داروهای آنتی کولینرژیک موثر نباشند یا تحمل نشوند.
• درمان بی اختیاری ادرار که ناشی از فعالیت بیش از حد عضله دترسور در رابطه با یک بیماری عصبی مانند مالتیپل اسکلروزیس است. برای این استفاده ، بوتاکس در بزرگسالان زمانی پیشنهاد داده می شود که داروهای آنتی کولینرژیک موثر نباشند یا تحمل نشوند.
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی در بزرگسالان. برای این استفاده ، بوتاکس برای کاهش شدت انقباض عضله در آرنج ، مچ ، انگشتان دست، انگشتان شست ، مچ پا ، یا فلکسورهای پا تجویز می شود.
• درمان اسپاستیسیته اندام فوقانی و تحتانی در کودکان ۲ ساله و بالاتر
• درمان دیستونی گردن در بزرگسالان
• درمان هایپرهیدروز شدید زیر بغل که به خوبی با درمان های موضعی در بزرگسالان کنترل نمی شود
• درمان بلفارواسپاسم که در رابطه به دیستونی در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا است
• درمان استرابیسم در بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا

اجرا

بوتاکس برای همه موارد تأیید شده به جز هیپرهیدروز ، مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار ناشی از یک بیماری عصبی به صورت تزریق عضلانی انجام می شود. برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار ناشی از یک بیماری عصبی ، بوتاکس به صورت تزریق داخل دترسور انجام می شود و برای هایپرهیدروز ، بوتاکس با تزریق داخل پوست انجام می پذیرد.

بوتاکس با سایر محصولات سم بوتولینوم قابل تعویض نیست.

مصرف بیش از حد

استفاده بیش از حد بوتاکس می تواند منجر به ضعف بیش از حد عصبی عضلانی موضعی یا دورتر از محل تزریق شود. علائم ممکن است تا چند هفته پس از تزریق ظاهر نشوند. در صورت شکبه مصرف بیش از حد ، افرادی که این دارو را دریافت کرده اند باید در این دوره زمانی دقیق کنترل شوند و در برخی موارد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

بوتاکس دارای هشدار جعبه ای برای انتشار اثرات سم است. این دارو می تواند بر روی عضلات حلق و مری تأثیر بگذارد و منجر به آسپیراسیون شود ، یا می تواند بر روی عضلات تنفسی تأثیر بگذارد که در این مورد نیاز به پشتیبانی تنفسی دارد.

مکانیسم عمل

بوتاکس حاوی آنابوتولینوم توکسین A است. این ترکیبی است حاوی سم بوتولینوم نوع A به علاوه ی پروتئین های دیگر. سم بوتولینوم نوروتوکسینی است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم تولید می شود.

بوتاکس با مهار کردن انتقالات در اتصالات عصبی عضلانی ، گانگلیون های اتونوم و انتهاهای اعصاب کولینرژیک پست گانگلیونی ، اثرات خود را ایجاد می کند.

بوتاکس به صورت برگشت ناپذیر به گیرنده های پایانه های عصبی پیش سیناپسی متصل می شود و به انتهای عصب منتقل می شود. این سم وارد سیتوپلاسم می شود و در آنجا پروتئینی به نام SNAP-25 را غیرفعال می کند. این پروتئین برای متصل شدن وزیکول ها با غشای سلول و آزاد سازی استیل کولین ضروری است.

مهار ترشح استیل کولین توسط بوتاکس برگشت ناپذیر است ، اما با جوانه زدن پایانه های عصبی جدید و تشکیل سیناپس های جدید اثر بوتاکس از بین می رود.

فارماکوکینتیک و متابولیسم

بوتاکس پس از تزریق عضلانی در خون قابل تشخیص نیست.

موارد منع مصرف

بوتاکس در افرادی که دارای موارد زیر هستند منع مصرف دارد:

• حساسیت بیش از حد به بوتاکس، هر یک از مواد تشکیل دهنده آن ، یا محصولات سمی دیگر بوتولینوم ، مانند ریمابوتولینوم توکسینB (میوبلاک)، آبوبوتولینوم توکسین  A (دیسپورت) ، یا اینکوبوتولینوم توکسین  A (زئومین)
• عفونت در محلی که تزریق باید انجام شود
• عفونت دستگاه ادراری (UTI) ، در صورتی که فرد از بوتاکس برای OAB یا بی اختیاری ادرار استفاده می کند
• احتباس ادرار یا حجم ادرار باقی مانده پس از ادرار کردن بیشتر از ۲۰۰ میلی لیتر ، در استفاده از بوتاکس برای مثانه بیش فعال و بی اختیاری ادرار. با این حال ، این موارد منع مصرف برای کسانی که از سوند استفاده می کنند اجرا نمی شود.

ذخیره سازی

قبل از باز کردن ، پودر بوتاکس را در یخچال و در دمای ذخیره سازی ۳۶ درجه فارنهایت تا ۴۶ درجه فارنهایت (۲ درجه سانتیگراد تا ۸ درجه سانتیگراد) نگهداری کنید. پس از آماده سازی ، بوتاکس می تواند تا ۲۴ ساعت قبل از استفاده در یخچال نگهداری شود.

سلب مسئولیت: دکتر کاظم محقق تمام تلاش خود را کرده است تا اطمینان حاصل کند که تمام اطلاعات به واقع صحیح ، جامع و به روز باشند. با این حال ، این مقاله نباید به عنوان جایگزینی برای دانش و تخصص یک پزشک در نظر گرفته شود. همیشه قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک یا سایر متخصصان بهداشت و درمان مشورت کنید. اطلاعات دارویی موجود در این مقاله قابل تغییر است و همه موارد استفاده ، دستورالعمل ها ، اقدامات احتیاطی ، هشدارها ، تداخلات دارویی ، واکنش های آلرژیک یا عوارض جانبی  را پوشش نمی دهد. عدم وجود هشدارها یا سایر اطلاعات برای دارویی مشخص ، بی خطر بودن، موثر بودن یا مناسب بودن دارو یا همراهی دارویی برای همه بیماران یا همه موارد خاص نیست.