تلوژن افلوویوم نوعی ریزش موی موقتی است که معمولاً پس از استرس ، شوک یا یک واقعه آسیب زا اتفاق می افتد. این ریزش معمولا در کف سر اتفاق می افتد.
تلوژن افلوویوم با اختلال ریزش مو موسوم به آلوپسی آره آتا متفاوت است. در تلوژن افلوویوم ممکن است مقادیر زیادی از موهای فرد ریزش کند ، اما اغلب موقت است و موها معمولاً دوباره رشد می کنند.
در این مقاله ، ما به بررسی علل ، علائم ، تشخیص و درمان تلوژن افلوویوم می پردازیم ، از جمله تغییرات رژیم غذایی که می تواند کمک کننده باشد.
تلوژن افلوویوم چیست؟
ریزش یا نازک شدن موهای فرد از ویژگی های تلوژن افلوویوم است.
درصورتیکه فردی بیش از ۶ ماه دوره های ریزش مو را تجربه کند ، به عنوان تلوژن افلوویوم مزمن توصیف می شود. تلوژن افلوویوم به طور کلی برگشت پذیر است.
فرد مبتلا به این بیماری تمام موهای خود را از دست نمی دهد ، اگرچه ممکن است به طور محسوسی کم پشت شود.
Telogen effluvium تلوژن افلوویوم نوعی ریزش مو است که با نازکی موها یا افزایش ریزش مو مشخص می شود. این بیماری بیشتر در خانم ها اتفاق می افتد و معمولاً در اثر اختلال در چرخه مو ایجاد می شود.
چرخه مو به طور معمول سه مرحله دارد:
- آناژن یا مرحله رشد.
- فاز کاتاژن یا انتقالی.
- تلوژن یا مرحله استراحت.
تلوژن افلوویوم با فاز تلوژن همراه است. به طور معمول ، در هر زمان ۵ تا ۱۰ درصد از موهای فرد در فاز تلوژن است.
در هنگام تلوژن افلوویوم ، فاز آناژن کند می شود ، به این معنی که موهای کمتری وارد دو مرحله بعدی می شوند. با این شرایط ، حدود ۳۰ درصد از فولیکول های مو به فاز تلوژن منتقل می شوند ، به این ترتیب ریزش مو اتفاق می افتد.
علائم
علامت اصلی تلوژن افلوویوم افزایش میزان موی ریخته شده در فرد است.
ممکن است شخص هنگام شستن یا برس زدن متوجه شود که ریزش مو بیش از حد معمول وجود دارد. همچنین ممکن است موهای بیشتری در درپوش چاه آب یا بالش خود پیدا کنند.
علل
استرس شدید می تواند باعث ایجاد تلوژن افلوویوم شود.
اختلال در چرخه مو می تواند توسط تعدادی از عوامل محرک ایجاد شود ، از جمله:
- استرس شدید. دوره های طولانی مدت استرس می تواند منجر به تلوژن افلوویوم شود. ریزش مو به طور معمول حدود ۳ ماه پس از واقعه استرس زا رخ می دهد.
- رژیم غذایی نامناسب. مو برای رشد به مواد مغذی کلیدی از جمله پروتئین ، آهن ، ویتامین های گروه B و روی نیاز دارد. کمبود این مواد مغذی ممکن است بر کیفیت و کمیت موی فرد تأثیر بگذارد.
- کاهش ناگهانی وزن. کاهش وزن یا محدودیت مزمن کالری ، مانند بی اشتهایی عصبی ، می تواند باعث ریزش مو شود.
- بارداری و زایمان. در دوران بارداری ، موهای بیشتری برای مدت طولانی تری در مرحله رشد هستند. تغییرات هورمونی که ۳ تا ۶ ماه پس از زایمان رخ می دهد می تواند باعث ریزش مو شود. به این حالت تلوژن افلوویوم پس از زایمان می گویند.
- یائسگی. تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی رخ می دهد نیز ممکن است باعث تلوژن افلوویوم شود.
- داروهای خاص. برخی از داروها می توانند باعث ریزش مو شوند.
- شرایط زمینه ای سلامت. این موارد می تواند شامل بیماری خود ایمنی ، شرایطی که بر غده تیروئید تأثیر می گذارد و آلوپسی آره آتا باشد.
- عمل جراحی. بسته به نوع عمل ، مدت اقامت در بیمارستان ، داروها و وضعیت کلی تغذیه ای.
- سمیت فلزات. تماس با مواد شیمیایی سمی در فلز می تواند منجر به ریزش مو شود.
درمان
درمان تلوژن افلوویوم به عامل شروع ریزش مو بستگی دارد. پس از ایجاد و رفع عامل شروع ، چرخه مو می تواند نرمال شود و مو شروع به رشد کند.
گزینه های درمان عبارتند از:
- رفع کمبودهای تغذیه ای از طریق رژیم غذایی
- جایگزینی غیر جراحی مو
- درمان جایگزینی هورمون برای افرادی که یائسگی را تجربه می کنند
- مشاوره برای کنترل استرس یا اضطراب
فرد باید سعی کند از درمان های شیمیایی یا حرارتی که به مو آسیب می رساند اجتناب کند. بیماران همچنین باید از حالت دادن توسط حرارت و عملیات حرارتی مانند فر کردن یا صاف کردن مو خودداری کنند.
ملاحظات رژیم غذایی شامل موارد زیر است:
- پروتئین عناصر سازنده رشد مو را فراهم می کند. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شامل بسیاری از غذاهای غنی از پروتئین مانند گوشت ، تخم مرغ ، ماهی ، لوبیا ، غلات و مغزها باشد. اسید آمینه لیزین ممکن است به ویژه برای رشد مو مهم باشد.
- کمبود آهن ممکن است با تلوژن افلوویوم مرتبط باشد. ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی شامل مواد غذایی غنی از آهن ممکن است به ریزش مو کمک کند. اینها شامل گوشت قرمز ، جگر ، سبزیجات با برگ سبز تیره ، لوبیا و عدس است.
- علاوه بر بهبود وضعیت تغذیه ، می توان مکمل ها را هم برای مدت کوتاهی در نظر داشت.
برای مشاوره حرفه ای ، فرد می تواند از یک متخصص پوست و مو مشاوره بگیرد.
رشد مجدد
در تلوژن افلوویوم ، معمولاً رویش مجدد موها در عرض ۳ تا ۶ ماه پس از رفع عامل اصلی، معمول است. گاهی اوقات ، سرعت ریزش کند می شود اما کاملاً متوقف نمی شود. در بیشتر موارد ، بیش از ۵۰ درصد موها از بین نمی روند.
تشخیص
پزشک پوست و مو، پوست سر را برای تشخیص تلوژن افلوویوم معاینه می کند.
برای تشخیص تلوژن افلوویوم ، پزشک موهای ریخته شده را معاینه می کند.
چندین آزمایش می تواند برای تشخیص تلوژن افلوویوم انجام شود:
- قطر و طول موهای از دست رفته می تواند نشانه این وضعیت باشد و ممکن است به پزشک کمک کند تا بین این بیماری و آلوپسی فرق بگذارد.
- ممکن است آزمایش کشیدن مو برای بررسی میزان ریزش مو انجام شود.
- می توان آزمایش شستشو را انجام داد که به موجب آن تعداد موهای از دست رفته هنگام شستشو محاسبه می شود.
- آزمایش خون ممکن است برای بررسی علت ریزش مو مفید باشد. این آزمایشات می تواند به تشخیص کمبود آهن یا کم کاری تیروئید کمک کند.
پزشک پوست ممکن است بتواند تلوژن افلوویوم را تشخیص دهد و به شما مشاوره دهد. وی سایر شاخص های سلامت مو مانند ظاهر پوست سر ، هر نوع طاسی یا کم پشتی کلی تر مو را نیز بررسی می کند.
خلاصه
تلوژن افلوویوم یکی از دلایل عمده ریزش موی موقتی است. مشخصه آن شروع ناگهانی ریزش مو است که معمولاً چندین ماه پس از یک رویداد شروع کننده دیده می شود.
این حالت معمولاً حدود ۶ ماه طول می کشد ، به استثنای موارد تلوژن افلوویوم مزمن که مدت بیشتری طول می کشد. هیچ درمان خاصی وجود ندارد ، اما تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی می تواند در شروع رشد مجدد مو موثر باشد.