درمان ریزش مو با الگوی زنانه:
در این محتوا به درمان ریزش مو با الگوی زنانه می پردازیم. با ما همراه باشید…
تقریباً یک سوم زنان در دوره ای از زندگی خود دچار ریزش مو (آلوپسی) می شوند.
در حدود دو سوم زنان پس از یائسگی از کم پشتی مو یا لکه های کچلی رنج می برند.
ریزش مو در زنان اغلب تأثیر بیشتری نسبت به ریزش مو در مردان دارد ، زیرا از نظر اجتماعی کمتر برای آنها قابل قبول است.
ریزش مو می تواند به شدت بر سلامت عاطفی و کیفیت زندگی زنان تأثیر بگذارد.
نوع اصلی ریزش مو در زنان مانند مردان است.
به آن آلوپسی آندروژنتیک یا ریزش مو با الگوی زنانه (یا مردانه) می گویند.
در مردان ، ریزش مو معمولاً از بالای شقیقه ها شروع می شود ، و در نتیجه ی عقب نشینی، خط رویش موها شکل “M” را به خود می گیرد.
موهای بالای سر نیز نازک می شوند و اغلب تا طاسی پیشرفت می کند.
در زنان ، آلوپسی آندروژنتیک با نازک شدن تدریجی موها در جلوی سر شروع می شود ، و به دنبال آن ریزش مو به کل کف سر گسترش می یابد.
خط موی زنان به ندرت عقب نشینی می کند و زنان بندرت طاس می شوند.
دلایل زیادی برای ریزش مو در زنان وجود دارد ، از جمله شرایط و بیماری های پزشکی ، داروها و استرس جسمی یا عاطفی.
اگر هر نوع ریزش موی غیرمعمولی را مشاهده کردید ، برای تعیین علت و درمان مناسب ، مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های اولیه یا یک پزشک پوست ضروری است.
همچنین ممکن است لازم باشد برای درمان مشکلات روحی از طریق پزشک معالج خود به یک درمانگر یا گروه پشتیبانی متخصص در این زمینه ارجاع داده شوید.
ریزش مو در زنان می تواند ناامید کننده باشد ، اما سال های اخیر شاهد پیشترف های خوبی در درمان این مشکل هستیم.
مطالب مرتبط:
پی آر پی مو چند درصد جواب می دهد؟

الگوهای ریزش موی زنانه
پزشکان از طبقه بندی لودویگ برای توصیف ریزش مو با الگوی زنانه استفاده می کنند.
- نوع I کمترین میزان کم پشتی است که می تواند با استفاده از تکنیک های فرم دهی مو استتار شود.
- نوع II با کاهش حجم و گسترش قابل توجه قسمت خط میانی مشخص می شود.
- و نوع III ، نازک شدن منتشر را با ظاهری شفاف (پوست سر کاملا مشهود است) در بالای پوست سر توصیف می کند.
آلوپسی (ریزش موی) آندروژنتیک چیست؟
تقریباً هر خانمی در نهایت دچار درجاتی از ریزش موی زنانه می شود.
این می تواند در هر زمانی بعد از رسیدن به بلوغ شروع شود ، اما زنان غالبا این مسئله ابتدا در دوران یائسگی ، زمانی که ریزش مو افزایش می یابد ، مشاهده می شود.
خطر ریزش مو با افزایش سن بیشتر می شود و این برای زنان با سابقه ریزش مو در هر دو طرف خانواده مادری و پدری، بیشتر است.
همانطور که از نامش پیداست ، آلوپسی آندروژنتیک شامل عملکرد هورمونهایی به نام آندروژن است که برای رشد طبیعی جنسی مردان ضروری است و عملکردهای مهم دیگری نیز در هر دو جنس دارد ، از جمله میل جنسی و تنظیم رشد مو.
این بیماری ممکن است ارثی باشد و چندین ژن مختلف را درگیر کند.
همچنین می تواند در نتیجه یک بیماری غدد درون ریز مانند تولید بیش از حد آندروژن یا تومور ترشح کننده آندروژن در تخمدان ، هیپوفیز یا غده فوق کلیه ایجاد شود.
در هر صورت ، آلوپسی احتمالاً مربوط به افزایش فعالیت آندروژن است.
اما برخلاف آلوپسی آندروژنتیک در مردان ، تعیین دقیق نقش آندروژن در زنان دشوارتر است.
در صورت ابتلا به تومور ترشح کننده آندروژن ، اندازه گیری میزان آندروژن در زنان با ریزش موی زنانه بسیار مهم است.
در هر دو جنس ، ریزش مو در اثر آلوپسی آندروژنتیک به دلیل کوتاه شدن دوره آناژن مو (مرحله ای از رشد مو) و طولانی شدن فاصله زمانی بین ریزش مو و شروع مرحله آناژن جدید اتفاق می افتد.
(به “چرخه زندگی مو” در پایین مراجعه کنید)
این بدان معناست که بعد از ریزش، در دوره چرخه رشد طبیعی، رشد مجدد مو مدت زمان بیشتری طول می کشد.
فولیکول مو نیز تغییر می کند ، کوچک می شود و یک ساقه موی کوتاه تر و نازک تر تولید می کند – فرآیندی به نام “کوچک سازی فولیکولار”.
در نتیجه ، موهای “ترمینال” ضخیم تر ، رنگدانه دار و دارای عمر طولانی تر با موهای کوتاه تر ، نازکتر و غیر رنگدانه ای به نام “ولوس” vellus جایگزین می شوند.
بیشتر بخوانید:
نظرات کاربران درباره پی آر پی مو
چرخه زندگی یک مو
هر مو از یک فولیکول ( تشکیلاتی در پوست که به آن ریشه مو هم اطلاق می شود ) ایجاد می شود و سه مرحله رشد را طی می کند.
آناژن (A) ، مرحله رشد فعال ، دو تا هفت سال طول می کشد.
کاتاژن (B) ، مرحله انتقال ، حدود دو هفته طول می کشد.
در طول این مرحله ، ساقه مو به سمت بالا و به سمت سطح پوست حرکت می کند و پاپیلای پوستی (ساختاری که سلول های تولید کننده مو را تغذیه می کند) از فولیکول جدا می شود.
Telogen (C) ، مرحله استراحت ، حدود سه ماه طول می کشد و با ریزش ساقه مو به اوج خود می رسد.
یک پزشک درمانگر با گرفتن شرح حال پزشکی و معاینه پوست سر ، ریزش موی زنان را تشخیص می دهد.
او الگوی ریزش مو را مشاهده می کند ، علائم التهاب یا عفونت را بررسی می کند و احتمالاً آزمایش خون را برای بررسی سایر علل احتمالی ریزش مو ، از جمله پرکاری تیروئید ، کم کاری تیروئید و کمبود آهن ، درخواست می کند.
تا زمانی که علائم فعالیت بیش از حد آندروژن وجود نداشته باشد (مانند بی نظمی در قاعدگی ، آکنه و رشد ناخواسته مو) ، ارزیابی هورمونی معمولاً غیرضروری است.
درمان ریزش مو برای خانم ها

داروها متداول ترین نوع درمانها هستند
ماینوکسیدیل ۲٪ برای درمان ریزش مو در زنان.
از زمانی که نیاز به راه حل قوی تری برای درمان ریزش موی زنانه نیاز باشد ، محلول ۵٪ نیز در دسترس قرار می گیرد.
واضح است که ماینوکسیدیل داروی معجزه آسایی نیست.
گرچه می تواند رشد موهای ریز را در برخی از زنان – نه همه – ایجاد کند ، اما نمی تواند تراکم کامل موهای از دست رفته را بازیابی کند.
این دارو یک راه حل سریع نیست ، حتی برای ریزش مو در زنان.
تا حداقل به مدت دو ماه از دارو استفاده نکنید ، نتیجه نخواهد داد.
این اثر اغلب در حدود چهار ماه بعد به اوج خود می رسد ، اما ممکن است بیشتر طول بکشد ، بنابراین برای یک دوره شش تا ۱۲ ماهه برنامه ریزی کنید.
اگر ماینوکسیدیل برای شما مفید بود ، برای حفظ نتایج باید استفاده از آن را ادامه دهید.
اگر دارو را قطع کنید ، دوباره شروع به ریزش می کنید.
روش استفاده از ماینوکسیدیل: مطمئن شوید که مو و پوست سر شما خشک است.
با استفاده از قطره چکان یا پمپ اسپری محلول بدون نسخه را دو بار در روز در هر منطقه که موهای شما کم شده بمالید.
سپس پوست محل را به آرامی با انگشتان خود ماساژ دهید تا دارو بتواند به فولیکول های مو برسد.
سپس موهای خود را خشک کنید ، دستان خود را کاملا بشویید و هر گونه محلولی روی پیشانی یا صورتتان را پاک کرده و بشویید.
حداقل چهار ساعت بعد از استعمال ماینوکسیدیل شامپو نزنید.
برخی از خانم ها درمی یابند که محلول ماینوکسیدیل رسوبی به جا می گذارد که پوست سر آنها را خشک و تحریک می کند.
این تحریک ، که درماتیت تماسی نامیده می شود ، احتمالاً ناشی از خود ماینوکسیدیل نیست بلکه ناشی از الکلی است که برای تسهیل خشک کردن درآن وجود دارد.
عوارض جانبی و نگرانی ها
ماینوکسیدیل بی خطر است ، اما جدا از تحریک پوستی مربوط به الکل، می تواند عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشد.
گاهی موهای جدید از نظر رنگ و بافت با موهای اطراف متفاوت است. خطر دیگر هیپرتریکوز است (رشد بیش از حد مو در مکان های نابجا)، مانند گونه ها یا پیشانی.
(این مشکل بیشتر با محلول قوی ۵٪ ایجاد می شود.)
برند اصلی داروی ماینوکسیدیل با نام تجاری روگین Rogaine عرضه شده است ، ولی بسیاری از برندهای دیگر هم در بازار مصرف موجود است.
همه آنها به همان مقدار ماینوکسیدیل دارند ، اما برخی از آنها شامل مواد اضافی مانند عصاره های گیاهی هستند که ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود.
ضد آندروژن ها
آندروژن ها شامل تستوسترون و سایر هورمون های “مردانه” هستند که می توانند ریزش مو را در زنان تسریع کنند.
برخی از زنانی که به ماینوکسیدیل پاسخ نمی دهند ، ممکن است از داروی ضد آندروژن اسپیرونولاکتون (آلداکتون) برای درمان آلوپسی آندروژنیک بهره مند شوند.
این امر خصوصاً در مورد زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بیشتر صدق می کند زیرا آنها تمایل به تولید آندروژن اضافی دارند.
پزشکان معمولاً اسپیرونولاکتون را به همراه داروی ضد بارداری خوراکی برای زنان در سن باروری تجویز می کنند.
(زنی که یکی از این داروها را مصرف می کند نباید باردار شود زیرا می تواند باعث ناهنجاری های دستگاه تناسلی در جنین مذکر شود.)
عوارض جانبی احتمالی شامل افزایش وزن ، از دست دادن میل جنسی ، افسردگی و خستگی می باشد.
مکمل های آهن
کمبود آهن می تواند دلیل ریزش مو در برخی از زنان باشد.
پزشک ممکن است سطح آهن خون شما را آزمایش کند ، به خصوص اگر گیاه خوار باشید ، سابقه کم خونی یا خونریزی شدید قاعدگی داشته باشید.
اگر کمبود آهن دارید ، باید مکمل مصرف کنید .
این جبران آهن ممکن است ریزش مو را متوقف کند.
با این حال ، اگر سطح آهن شما طبیعی باشد ، مصرف آهن اضافی فقط عوارضی مانند ناراحتی معده و یبوست ایجاد می کند.

کاشت مو
کاشت مو ، روشی است که از دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده برای درمان آلوپسی آندروژنیک استفاده می شود.
این روش شامل برداشتن یک نوار پوست سر از پشت سر و استفاده از آن برای پر کردن یک منطقه طاس است.
امروزه ۹۰٪ جراحان کاشت مو از روشی به نام پیوند واحد فولیکولار (FUT) استفاده می کنند که در اواسط دهه ۱۹۹۰ معرفی شد.
در طی این روش ، جراحان یک نوار باریک از پوست سر را برداشته و آن را به صدها گرافت کوچک تقسیم می کنند که هر کدام فقط چند تار مو دارند.
هر گرافت، در شکافی در پوست سر ناحیه موهای از دست رفته که توسط تیغ یا ایجاد می شود ایجاد شده، کاشته می شود.
موها در این روش در خوشه های کوچک یک تا چهار فولیکولی که واحدهای فولیکولی نامیده می شوند به صورت طبیعی رشد می کنند.
ادامه مطلب:
بهترین دکتر درمان ریزش مو در غرب تهران کیست ؟
تجربه من در مورد پی آر پی برای تقویت مو
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]